Chociaż filmy takie jak A Bay of Blood and Halloween (1978) pojawiły się na pierwszym miejscu, termin „slasher” pojawił się w języku horrorów dopiero w piątek 13. A jeśli jest jeden film, który wygenerował więcej naśladowców niż jakikolwiek inny, to jest piątek 13. Ten niezależny horror został sfilmowany w 1980 roku, ale jego sukces polega na tym, że boom slashera wystartował jak rakieta.
Formuła slasher jest w tym momencie dobrze noszona, ale to nie znaczy, że filmowcy nie mogą tego zrobić w odpowiednich okolicznościach. Oto dziesięć losowych skrawków, które warto obejrzeć, jeśli lubisz piątek 13.
10 Madman (1982)
Historia zabójcy o imieniu Madman Marz jest opowiadana przy ognisku. Jest znany, ponieważ zamordował swoją żonę i dzieci za pomocą siekiery i uniknął powieszenia. W dzisiejszych czasach dzielenie się legendą szaleńca Mada wzywa go do obozu. Poniżej znajduje się rozlew krwi, który ma stać się kolejną legendą miejską.
Od partytury do rytmów narracyjnych, ten slasher jest bezwstydnym zrywem z piątku 13. Mając to na uwadze, gdy Madman działa, to naprawdę działa. Złoczyńcą z pewnością nie jest Jason Voorhees, ale na razie jest dobrym wypełniaczem fotela.
9 Lost After Dark (2015)
Kilku uczniów szkół średnich z różnych środowisk podróżuje razem na imprezę. A kiedy po drodze psuje się ich środek transportu, szukają schronienia w przerażającym wiejskim domu. Nie wiedzą, że w pobliżu czai się kanibal.
Ten kanadyjski import wydaje się być wysyłką klasycznych skrawków, ale dostosowuje się do formuły wystarczającej do utrzymania świeżości i działania. Postacie są wariantami Klubu Śniadaniowego. Chociaż nie tak interesujące. Lista zabójstw wymaga jednak szokujących wolności. Lost After Dark ustanawia swój cel na wczesnym etapie, wciąż zapewniając rozrywkę.
8 Deep in the Woods (2000)
Grupa pięciu młodych aktorów zostaje zaproszona do wykonania „Czerwonego kapturka” w zacisznej rezydencji. Po tym, jak aktorzy spełnią swoją rolę, gospodarz zaginie, pozostawiając po sobie jedynie oznaki faulu. Kiedy trupa chce odejść, zostaje ścigany przez kogoś przebranego za wilka.
Deep in the Woods (Promenons-nous dans les bois) jest nieoficjalnie uznawany za start-up dla Nowej Francuskiej Ekstremalności. Ten filmowy ruch horroru i transgresji jest domem współczesnych klasyków, takich jak High Tension. Głęboko w lesie brakuje substancji, ale cuchnie stylem.
7 The Initiation (1984)
Studentka prześladuje koszmar, którego nie rozumie. Ona nawet szuka pomocy u absolwenta, gdy szuka wyjaśnienia. Jednak kiedy ona i jej przyrzeczone siostry zostają na noc w domu towarowym ojca w ramach inicjacji bractwa, ujawnia się śmiertelna prawda o jej snach.
Horrory z motywem snów były popularne po A Nightmare on Elm Street. W przeciwieństwie do debiutu Freddy'ego Kruegera ten jednorazowy slasher jest o wiele mniej fantastyczny. Niemniej jednak postacie są uprzejme, a zakończenie jest nieco tam. Ograniczone miejsce to także świetny wybór scenerii.
6 The Funhouse (1981)
Nastolatka przeciwstawia się rodzicom i wraz z przyjaciółmi wymyka się na karnawał w podróży. Skończyło się na tym, że ktoś był zdeformowanym carnym mordercą. Nastolatki, uwięzione teraz w wesołym miasteczku z zabójcą, modlą się o wyjście, zanim będzie za późno na nich wszystkich.
Reżyser Tobe Hooper jest najbardziej znany z Teksańskiej masakry piłą łańcuchową, ale jego ręka w bardziej tradycyjnym cięcia ma swoje zalety. Funhouse to klaustrofobiczna ciemna jazda. Hooper wykorzystuje swoje ograniczone utwory z doświadczeniem, a jego główna obsada jest wysoce wiarygodna jako grupa przerażonych nastolatków.
5 Popcorn (1991)
Studenci organizują całonocny festiwal horroru w lokalnym teatrze, aby zebrać fundusze na wydział filmowy uniwersytetu. Tymczasem jedna studentka odkrywa zaginiony film, który jest w jakiś sposób związany z jej ostatnimi koszmarami. Później podczas festiwalu filmowego personel jest systematycznie mordowany za kulisami.
Żarliwi fani horroru będą argumentować, że lata dziewięćdziesiąte to okres walki o ten gatunek. Przynajmniej dopóki Krzyk Wesa Cravena nie zachęcił do tak potrzebnego renesansu. Slasherzy nie byli zbyt popularni na początku tej dekady, ale były pewne niejasności, takie jak Popcorn. To ukryty klejnot z kilkoma mistrzowskimi praktycznymi efektami.
4 Jezioro Bodom (2016)
Kilku studentów udaje się do jeziora Bodom, aby zrekonstruować zestaw morderstw, które miały tam miejsce w 1960 roku. Cztery osoby obozujące nad jeziorem zostały zadźgane na śmierć przez napastnika, którego nigdy nie złapano. Jednak obóz studentów przybiera nieoczekiwany obrót, gdy historia zaczyna się powtarzać.
Ten fiński film czerpie z prawdziwego horroru kryminalnego i tnie cały czas, tworząc ciężko dziką szufladkę. Sprawa, na której opiera się Lake Bodom, jest wystarczająco przerażająca. Dodaj wspaniałe zdjęcia i oszałamiające zmiany fabuły, a ten film dowodzi, że slasherzy są nadal skuteczni we współczesnym kinie.
3 Sleepaway Camp (1983)
Po stracie ojców i rodzeństwie w okropnym wypadku na łodzi traumatyczna nastolatka Angela wprowadza się do ciotki Marty i jej syna Ricky. Kiedy Ricky i jego kuzyn jeżdżą na lato do obozu Arawak, Angela jest prześladowana przez wszystkich, ponieważ jest inna. I w końcu ktoś zaczyna wybierać obozowiczów i doradców Arawak jeden po drugim.
Tak trudno mówić o Sleepaway Camp, nie psując jego niezapomnianego zakończenia. Nie można nawet omawiać tematów. Jeśli zwrot nie został jeszcze dla Ciebie zepsuty, czeka Cię odskocznia od złotej ery slasherów.
2 Intruder (1989)
Nocna ekipa w walczącym sklepie spożywczym dowiaduje się, że szef sprzedał firmę. Co oznacza, że wszyscy nie mają pracy. W międzyczasie przygotowują zapasy sklepu do wyprzedaży. W miarę upływu wieczoru niewidzialna osoba zabija pracowników w najbardziej przerażający sposób, jaki można sobie wyobrazić.
Do 1989 roku model slashera nie był tak opłacalny, jak kiedyś. Nawet wagi ciężkie jak Jason, Michael i Freddy nie mogli przynieść pieniędzy jak wcześniej. Niezależnie od tego Intruder to wspaniały sposób na zakończenie dekady. To klimatyczny, mrocznie humorystyczny whodunnit z imponującymi efektami makijażu.
1 The Burning (1981)
The Burning jest luźno oparty na prawdziwej miejskiej legendzie Cropsey. W prologu filmu dowcip na obozie letnim kończy się oszpeceniem dozorcy w pożarze. Po latach atakuje nieświadomych doradców innego obozu.
Harvey Weinstein wprowadził pomysł na The Burning po sukcesach innych niskobudżetowych horrorów. Niestety, w piątek trzynastego pokonał go na dobre. The Burning jest dobrze pamiętany ze swojej krwawej grafiki. Wszystko to jest dziełem znanego artysty makijażu efektów specjalnych Toma Savini. Savini zrezygnował w piątek z 13 części 2 na rzecz The Burning.
