Pokémon to jedna z najlepszych marek multimedialnych, jaka kiedykolwiek istniała. Gry, które koncentrują się na łapaniu uroczych, magicznych bestii, które następnie można zmusić do walki ze sobą, stały się popularnym urządzeniem w branży gier. Obecnie istnieje ponad 800 Pokémonów w siedmiu pokoleniach gier, a każdy ma swoich osobistych ulubionych, niezależnie od tego, czy są oparte na designie, sile w bitwie, czy z innego powodu. Ale dla wielu, wielu fanów, nic nie zbliży się do pierwszej generacji 150 Pokémon. Były to Pokémony, które wprowadziły świat do fenomenu popkultury i prawdopodobnie obejmują najpopularniejsze stworzenia, jakie wyprodukowała seria. Tymczasem konkurencyjna gra (gracze walczący ze sobą w prawdziwym świecie, nie tylko grający główną historię) rosła i zmieniała się z każdym pokoleniem, a strony takie jak Smogon sortują Pokémony na poziomy na podstawie ich wykorzystania we wszystkich bitwach.
Wiele Pokémon z pierwszej generacji gier (Pokémon Red, Blue i Yellow) wciąż jest elementem tej konkurencyjnej sceny, wciąż znajdując drogę do najpotężniejszych istniejących drużyn. Ta lista przyjrzy się najsilniejszym Pokémonom Gen 1, tym, które mają rzeczywisty powód do bycia zablokowanym na większości poziomów gry, ale również zbada absolutnie najsłabszą z tych gier, te, które tak naprawdę nie potrzebują istnieć w zakresie gry konkurencyjnej. Będziemy brać pod uwagę wydajność każdego Pokémona zarówno ze sceny rywalizacji w oryginalnych grach, jak i metagame, jaka jest dzisiaj. Oto 10 Pokemonów Gen 1 tak silnych, że powinny zostać zbanowane (i 10 zbyt słabych w użyciu).
20 Too Strong: Gengar
Gengar zaczynał od Pokémon Red / Blue / Yellow jako wszechstronny ofensywny zamiatacz, z dużym atakiem specjalnym i dużą prędkością. Utrzymywał tę niszę przez większość późniejszych generacji, chociaż zaczął zapadać w tył za innymi szybkimi typami Duchów. Następnie, w Pokoleniu 6, otrzymał Mega Ewolucję, która wyrzuciła go do stratosfery.
Oprócz ulepszeń do potężnej linii ofensywnej statystyki, Mega Ewolucja dała Mega Gengarowi zdolność Tag Tagu Cienia, co pozwoliło mu wziąć udział w bitwie i złapać w pułapkę każdego przeciwnika. Była to ogromna zaleta w konkurencyjnym trybie PvP, który polega na zamianie Pokémonów w celu znalezienia korzystnych pojedynków. Już sama ta umiejętność zablokowała Mega Gengar na większości poziomów gry - Smogon ogranicza tego Pokémona do Ubersa, klasy, która jest głównie legendami.
19 Too Weak: Raticate
Każda generacja Pokémon ma Pokémona, który ma ten sam archetyp, co Rattata i Raticate: zazwyczaj oparty na gryzoniach, ze słabą linią statystyk i ograniczonym użyciem po kilku pierwszych obszarach gry. Zigzagoon, Bidoof, Patrat i inni podzielają klasyfikację myszy Pokémon jako robactwo.
Raticate to ostatnia forma Rattata, która nawet jeśli złapiesz, tak naprawdę nie musisz awansować, ponieważ możesz złapać w pełni rozwinięte Raticates w późnej fazie gry pierwszej generacji. Suma podstawowych statystyk Raticate jest żałosna, jest o setki punktów mniejsza niż nawet nie-legendarne Pokémony, i nie ma żadnych unikalnych ruchów ani strategicznych sztuczek do zrekompensowania. Jest to najbardziej wyrzucony Pokémon.
18 Too Strong: Alakazam
Oto coś, czego współczesne Pokémaniacs mogą nie wiedzieć, zwłaszcza jeśli nigdy nie grali w oryginalne gry Red, Blue i Yellow: był czas, gdy Psychic Pokémon były zdecydowanie najlepszymi dostępnymi typami. Wróżka początkowo miała tylko jedną słabość (Bug), a ten typ prawie nie miał żadnych szkodliwych ruchów. Oznaczało to, że potężne Pokemony psychiczne były bardzo poszukiwane w tych pierwszych grach.
Alakazam jest jednym z nich, nawet jeśli można go zdobyć jedynie poprzez handel. Alakazam (podobnie jak pewien legendarny Pokémon) zdominował większość przeciwników i kontynuuje to dzisiaj dzięki swojej Mega Ewolucji. Dzięki zwiększeniu statystyk Mega Alakazam stanowi potężne zagrożenie ofensywne, szczycąc się niesamowicie wysoką prędkością i specjalnymi atakami, które utrzymują go na szczycie nawet w dzisiejszej grze.
17 Zbyt słabo: Pan Mime
Chociaż istnieje kilka absolutnie budzących grozę Psychicznych Pokémonów z pierwszej generacji, jest też kilka śmierdzących. Pisanie psychiczne pana Mime'a sprawiło, że był przynajmniej żywotny w oryginalnych grach, ale w kolejnych pokoleniach zniknął w tle.
Niska ogólna statystyka i kruche mechanizmy obronne sprawiają, że Mr. Mime nadaje się tylko jako szybki zamiatacz Pokémon, rolę, którą inne Pokémony pełnią znacznie lepiej. Nie był zły w kolorze czerwonym / niebieskim / żółtym, ale obecnie nikt przy zdrowych zmysłach nie używa Pokémonów z barierą. Pan Mime ma również styl, który większość ludzi uważa za dość przerażający, więc nie ma rzeszy fanów, którzy próbują wymyślić zestawy ruchów, aby uczynić go dobrym.
16 Too Strong: Zapdos
Oczywiście, legendarne Pokemony są silniejsze niż większość innych, ale Zapdos faktycznie stoi na szczycie legendarnego trio ptaków obok Moltresa i Articuno. Obaj pozostali silni, kiedy ich gry ukazały się po raz pierwszy, ale tylko Zapdos pozostał do dziś na najwyższym poziomie w rozgrywkach konkurencyjnych.
Elektryczne / Latanie to doskonała kombinacja typów defensywnych, a Zapdos ma zrównoważoną linię statystyk, która to potwierdza, nie wspominając o przyzwoitych statystykach Ataku Specjalnego i Prędkości. Ponadto jest to legendarny Pokémon, co oznacza, że jego statystyki są po prostu wyższe niż w większości innych Pokemonów. Dzięki tym zaletom Zapdos jest najlepszym Pokémonem od pierwszego dnia.
15 Zbyt słabo: Strach
Podobnie jak Raticate, Fearow jest po prostu szkodnikiem. Złapanie tej pierwszej włóczni w kolorze czerwonym / niebieskim / żółtym może wywołać nostalgię, ale faktem jest, że nawet w pierwszej generacji istniało mnóstwo doskonałych alternatyw typu latającego. Heck, jeden z nich, Pidgeot, jest dostępny w dokładnie tych samych obszarach i na dłuższą metę będzie gorzej.
Podczas gdy Pidgeot korzysta dzisiaj z Mega Ewolucji, która czyni go przyzwoitym wyborem konkurencyjnym, Fearow nie uzyskał takiego wzmocnienia. Strach pozostaje taki sam, jak zawsze, z wyjątkowo niską statystyką i miernymi atakami. Ma trochę prędkości, ale to naprawdę wszystko. Podobnie jak Raticate, wkrótce znajdziesz lepszego Pokémona, który go zastąpi.
14 Too Strong: Snorlax
Snorlax mógł nieco się poślizgnąć w ostatnich latach, ponieważ jego obszerna linia statystyk po prostu nie jest tak imponująca, jak kiedyś, ale kiedy pojawiły się czerwone / niebieskie / żółte, była absolutną bestią. Jego rozkład statystyk był idealny dla wczesnych gier, skacząc po szybkości, aby zamiast tego mieć ogromne liczby HP i ataku.
To połączenie masywności i mocy sprawiło, że Snorlax był jednym z najlepszych Pokémonów na całej scenie rywalizacji przez pierwsze cztery generacje Pokemonów, zanim ostatecznie trafił w pokolenia od piątego do siódmego. Snorlax może nie był groźbą kończącą bitwę, jaką kiedyś był, ale ci, którzy grali rywalizująco we wcześniejszych pokoleniach, prawdopodobnie żałują, że ten wielki facet nie znalazł się na liście banów.
13 Too Weak: Lickitung
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli Pokémon musi mieć ewolucję dodaną w późniejszym pokoleniu, ponieważ jest zbyt słaby, aby był wartościowy, to zły znak. Lickitung jest jednym z wielu pierwszych pokoleń, które dzielą ten nieszczęsny los, jak Scyther lub Golbat. Ale w przeciwieństwie do innych Pokémonów, ewolucja Lickitunga nadal nie czyniła z niego wartościowego połowu.
Lickitung i jego ewolucja Lickilicky, poza tym, że jest naprawdę bardzo nieprzyjemny, ma również rozczarowującą linię statystyk i pulę ruchów. Para ma masę, ale nie ma dobrej siły ataku, a ich ogólne statystyki nie są wystarczająco wysokie, aby naprawdę stanowić zagrożenie. W dzisiejszych czasach nawet słabe Pokémony, takie jak Audino, pełnią tę samą rolę co Lickilicky, więc możesz sobie wyobrazić, jak bezużyteczne jest Lickitung.
12 Too Strong: Mega Kangaskhan
Trajektoria Kangaskhana w konkurencyjnej grze Pokémon jest w przybliżeniu przeciwieństwem Snorlaxa: zaczyna się jako przyzwoity Pokémon, a następnie przechodzi w pełnoprawną siłę po otrzymaniu Mega Ewolucji. Kangaskhanite (przedmiot, który Pokémon musi trzymać Mega Evolve) zmienił wszystko dla Kangaskhan.
Kangaskhan nigdy nie był słabym Pokémonem, ale dzięki swojej Mega Ewolucji osiągnął niewiarygodne wyżyny. Mega Kangaskhan otrzymuje darmowy (choć słabszy) drugi atak w każdej turze, co pozwala mu zniszczyć wiele różnych celów. Zwiększenie mocy sprawiło, że pokorne Rodzime Pokémony są lepsze niż większość legend, i zablokowano je na większości poziomów gry w rywalizacji. Kto wiedział, że udzielenie pomocy dziecku w walce będzie tak przydatne?
11 Zbyt słabo: Wigglytuff
Istnieją dwie Pokémony typu Fairy, które pojawią się w pierwszej generacji gier (choć pierwotnie były to tylko typy Normalne), które są bardzo podobne pod względem statystyk i ruchów: Clefable i Wigglytuff, ewoluując odpowiednio od Clefairy i Jigglypuff. Wigglytuff wyciągnął krótszą słomkę między nimi, ponieważ jest po prostu wystarczająco gorszy, że prawie zawsze jest to mądrzejszy wybór, aby wybrać Clefable.
I niestety dla Wigglytuffa sprawy pogorszyły się dopiero w późniejszych pokoleniach. Wprowadzenie Pokemonów takich jak Audino i Granbull sprawiło, że przydatność Wigglytuffa spadła jeszcze bardziej. Szeroka pula ruchów nie mogła uratować miernej linii statystyk przed zapomnieniem przez rywalizujących graczy.
10 Too Strong: Chansey
Chansey może wyglądać ładnie i przyjaźnie, ale potajemnie jest jednym z najsilniejszych Pokemonów z całej pierwszej generacji. Podobnie jak Snorlax, ma wyjątkowo wysokie HP, ale ma również wysoką Specjalną Obronę, co daje mu możliwość ucieczki niemal z każdego Pokemona, który nie atakuje fizycznie.
Zaskakujące jest to, że Chansey rozpoczął karierę Pokémon od dominacji Red / Blue / Yellow, a następnie zniknął ze sceny rywalizacji na kilka lat, podczas gdy jego nowa ewolucja, Blissey, przykuła uwagę. Ale później, w nowszych pokoleniach, Chansey po raz kolejny stał się konkurencyjną siłą dzięki dodaniu przedmiotu Eviolite, który podwaja nieokreśloną obronę Pokémona. Ten dodany luz sprawił, że Chansey był lepszy niż jego ostateczna ewolucja!
9 Too Weak: Golduck
Wszyscy pamiętają kochanego Psyducka, zmieszanego Pokémona, który zawsze ma migrenę w serialu anime. Jednak nikt nigdy nie zwracał dużej uwagi na jego rozwiniętą formę Golduck i nie bez powodu. Może zostałeś oczarowany Psyduckiem i postanowiłeś dać Golduckowi szansę w grze. Jeśli tak, szybko zdajesz sobie sprawę, że popełniłeś błąd.
Golduck to standardowy wodny Pokémon bez unikalnych cech i specjalnych ruchów. Ma niską łączną statystykę i zrównoważony rozkład, który zapobiega wyróżnianiu się w dowolnym obszarze. Dodaj fakt, że Woda jest jednym z najbardziej zaludnionych typów Pokémonów, a Golduck nie jest w żaden sposób przyćmiony przez inny typ Wody, który może zrobić wszystko, co może tylko lepiej.
8 Too Strong: Gyarados
Wszyscy pamiętają, kiedy po raz pierwszy zobaczyli Gyarados, budzącego grozę węża morskiego, który stał się jednym ze znaków towarowych rywalizującej postaci w Red / Blue / Yellow, Gary. Gyarados ma moc w walce, aby potwierdzić swój wygląd, z potworną sumą statystyk i unikalną kombinacją typów (Woda / Latanie), aby przejść z silnymi atakami.
Szczególnie groźne w Gyarados jest to, że poprawiło się ono dopiero w późniejszych pokoleniach. Jego pula ruchów uległa rozszerzeniu, dzięki czemu może trafić więcej celów, a następnie uzyskała Mega Ewolucję w Generacji 6. Dzięki Mega Ewolucji, która zmieniła pisanie (Woda / Ciemność) i zwiększyła Atak i obronę, stała się zagrożeniem dla rywala nawet legendarny Pokémon.
7 Too Weak: Dewgong
Najbardziej słabe Pokémony z pierwszej generacji przynajmniej miały tę zaletę, że nie miały zbyt dużej bezpośredniej rywalizacji o miejsce w drużynie gracza, przynajmniej w pierwszych kilku grach. Nie dotyczy to Dewgong, który jest dosłownie niczym gorszą wersją Lapras. Jego typ, rozkład statystyk i ruchy są kopiami Lapras, przy czym zauważalną różnicą jest niższa suma statystyk.
Dlatego Dewgong nigdy nie był prawdziwym Pokémonem w bitwie, po prostu dlatego, że nigdy nie uniknął cienia Laprasa. Szczególnie żałosne jest to, że sam Lapras nie jest już uważany za szczególnie silnego Pokémona w grze konkurencyjnej, więc Dewgong jest gorszą kopią już słabego Pokémona.
6 Too Strong: Mega Charizard
Charizard nie był zbytnio siłą w oryginalnej generacji gier Pokémon, ale naprawdę miał szczęście, gdy nadszedł czas, aby dać początkującym Mega Ewolucje. Charizard ma dwa, z których każdy jest wyjątkowo potężny. Mega Charizard X jest typem Ognia / Smoka, który wykorzystuje swoją Mocną Pazury do fizycznego karania przeciwników, a Mega Charizard Y zachowuje oryginalne pisanie, ale dodaje niesamowitego wzmocnienia do Ataku Specjalnego.
Każda z tych Mega Ewolucji zamieni Charizarda w zagrożenie najwyższego poziomu, ale fakt, że ma on dostęp do obu (a przeciwnicy nie wiedzą wcześniej, który to będzie), czyni go jednym z najlepszych Pokémonów w grze dzisiaj. Nie zostało zbanowane w każdym normalnym otoczeniu bitewnym (tylko w większości), ale może powinno.
5 Too Weak: Arbok
Arbok nigdy nie został stworzony jako Pokémon na końcu gry. Podobnie jak Beedrill lub Raticate, zalicza się do klasy wypełniających graczy Pokémon, które znajdują się we wczesnej fazie gry i używają tylko wtedy, gdy muszą wypełnić miejsca w swojej drużynie. Solidny typ obronny w Truciźnie nie ratuje go przed przeznaczeniem, o którym zapomina konkurencyjny świat.
Świat Pokémon jest nieco ostry dla tych słabszych Pokémonów, ponieważ przy tak niskich liniach statystyk dosłownie niemożliwe jest, aby naprawdę zmierzyli się z Pokémonami z setkami dodatkowych punktów w różnych statystykach. Arbok może użyć Blasku do unieruchomienia przeciwników, ale na tym kończy się jego przydatność. Nigdy nie zajmował ważnej pozycji w żadnym pokoleniu.
4 Too Strong: Mega Venusaur
Venusaur nigdy nie był najpopularniejszym z trzech w pełni rozwiniętych Pokémonów startowych, ale przekonał o najlepszym w bitwie. Jego obszerna linia statystyk pozwoliła mu na przyjęcie dużej ilości kar, dając Exeggcutorowi pieniądze na najlepszy Pokemon Grass w oryginalnych grach.
Jednak podczas gdy Exeggcutor w dużej mierze zniknął ze sceny rywalizacji, Venusaur otrzymał nowe życie w postaci Mega Ewolucji. Mega Venusaur otrzymał umiejętność Gruby tłuszcz, która łagodziła obrażenia wynikające z dwóch słabości tego typu. Defensywny zestaw ruchów, prowadzony przez wysysające Pijak Ziarno, pozwala mu iść od stóp do głów nawet z legendarnymi Pokémonami na najwyższych poziomach gry konkurencyjnej (co oznacza, że prawdopodobnie należy go zablokować na niższych).
3 Too Weak: Farfetch'd
Było wiele słabych Pokémonów z pierwszej generacji, które później przeszły nową ewolucję, aby przynajmniej w pewnym sensie można było korzystać z nich w grze, takich jak Lickitung lub Golbat. Z jakiegoś powodu Farfetch'd nigdy nie miał takiej możliwości i dlatego od samego początku pozostawał w tyle na listach konkurencyjnych poziomów.
Farfetch'd, typ Normalny / Latający, ma niezwykle podstawowy problem: jego statystyki są po prostu zbyt niskie. Nie ma Ataku, Prędkości ani obrony, aby zrobić coś wartościowego w warunkach konkurencji. Istnieje mnóstwo innych typów Latających, które potrafią zrobić dosłownie wszystko lepiej niż Farfetch'd, dzięki czemu ten Pokémon warto złapać tylko, aby wypełnić Pokédex.
2 Too Strong: Mewtwo
Oczywiście Mewtwo zawsze pojawiał się po tej stronie listy. Mewtwo jest (jak dotąd) najpotężniejszym Pokémonem w pierwszej generacji gier, posiadającym nie tylko świetną linię statystyk i potężne ruchy, ale najlepszym typem w grze, Psychicznym.
Mewtwo pozostał jednym z najlepszych Pokémonów w całej grze w każdym kolejnym pokoleniu, częściowo dzięki swoim dwóm Mega Ewolucjom, z których każde jest absurdalnie potężne na swój sposób. Mewtwo jest nadal zablokowany na większości poziomów gry konkurencyjnej, ponieważ łączy w sobie zarówno ogromną moc, jak i trudną wszechstronność, aby przyprawić przeciwników o ból głowy.
