Choć pamiętany jest jako wyraźnie amerykański szaleństwo, Wojna w Wietnamie była międzynarodową sprawą, która zniszczyła zbiorową psychikę pokolenia młodych ludzi w wielu różnych krajach, którzy zostali uwikłani w ten konflikt. Australia nie była inna, a ich rola w wojnie jest przedmiotem nowego filmu wojennego, Danger Close. Akcja filmu rozgrywa się podczas bitwy o Long Tan i opowiada o młodych żołnierzach z Australii i Nowej Zelandii, którzy postawili swoje życie na linii walki o kontrowersyjną wojnę, którą niewielu po dziś dzień w pełni rozumie.
Promując Danger Close, Travis Fimmel rozmawiał z Screenem Rantem o jego roli w filmie oraz o tym, jak podjął wyzwanie grania Harry'ego Smitha, lidera, który walczył o ochronę żołnierzy pod jego dowództwem. Omawia pracę z domu w surowej Australii i tęsknie rozmyśla o perspektywie zrobienia jednego westernu.
Funkcja Danger Close jest już dostępna w kinach, w wersji cyfrowej i na żądanie.
Jesteś moim trzecim wywiadem dla tego filmu, Danger Close. Muszę zapytać Luke'a Braceya i Daniela Webbera o politykę filmu wojennego. W Internecie jest mowa o tym, że niektóre filmy wojenne nie są wystarczająco polityczne, ponieważ nie mają, nie wiem, Waltera Cronkite'a potępiającego wojnę.
Na pewno nie próbujemy nakręcić filmu politycznego. To film o przyjaźni i bardzo ważnym momencie w historii Australii. Bardzo się cieszę, że mogłem być jego częścią i było to wspaniałe doświadczenie, wspaniałe doświadczenie edukacyjne.
Mogę sobie tylko wyobrazić. Filmy wojenne są tak wyraźne, ponieważ Luke powiedział mi: „każdy film wojenny jest filmem antywojennym”. Masz tych młodych ludzi, którzy mają całe życie przed sobą, którzy wyruszają na wojnę, której niekoniecznie rozumieją, a niektórzy z nich nie wracają. To takie … Naprawdę, wiesz?
To niewiarygodne. A średni wiek to 20 lat lub mniej, tak myślę. Mam na myśli, co robiłeś w wieku 20 lat, Zak?
Ojej, byłem przedwcześnie plusem na imprezach i pokazach filmowych.
Byłem absolutnym kretynem! To po prostu niewiarygodne. Wyobraź sobie, że jesteś tam w wieku 20 lat, przechodzisz przez to, widząc te rzeczy … Całe motto tych chłopców w tej bitwie było takie, że nie chodziło o ciebie, tylko o twojego partnera. Chroniłeś faceta obok ciebie. W ten sposób chodziło o partnerstwo.
Jest tak intensywny, tak dramatyczny, że film jest tak dobrze zrobiony. A ta piosenka Redgum na końcu jest po prostu doskonałym sposobem na podsumowanie tego, co spotkało tych mężczyzn w tych dżunglach i … Nie wiem, całe pokolenie zachodniej kultury. Czy możesz opowiedzieć trochę o tym, w jaki sposób udało ci się zbudować te więzi i zbudować tę więź? Wydaje mi się, że łatwą odpowiedzią jest: „Grałem!” Ale wyobrażam sobie, że jest w tym coś więcej, prawda?
Myślę, że wszyscy wiedzieliśmy, że to ważna historia do opowiedzenia. Wiele z tego było w piśmie. Wszyscy byliśmy australijskimi facetami, a wiele dzieci było naprawdę młodych. Po prostu wyobrażam sobie, że jestem w takiej sytuacji, robię to, co musisz, chroniąc faceta obok ciebie i próbuję doprowadzić wszystkich do domu … Dla mnie, konkretnie, moja postać jest bardziej … Nie obchodziło go, czy lubił czy nie. Troszczył się tylko o doprowadzenie tych dzieci do domu do ich rodzin.
Po raz pierwszy z tobą rozmawiam, ale znam trochę twoją legendę. Wiele lat temu, zanim miałem, cóż, jakąkolwiek pracę, poszedłem na imprezę na odcinku pilotażowym Vikings, a ciebie tam nie było, ale nagrałeś zabawną wiadomość wideo, która grała przed projekcją. Niedawno przeprowadziłem wywiad z Markiem Stevenem Johnsonem dla Finding Steve McQueen.
On jest świetnym facetem, Mark!
Rozmawialiśmy o tobie trochę io tym, jak jesteś taki wesoły, wyluzowany koleś.
Ale płaczę pod spodem. (Śmiech)
Wcielasz się jednak w autorytatywnego, bezsensownego lidera, który odpowiada za życie i śmierć młodych mężczyzn pod jego dowództwem. Czy to szczególnie trudne, czy też podchodzisz do jakiejkolwiek roli w ten sam sposób, niezależnie od tego, czy jest ona bardzo intensywna, czy relatywnie chłodna?
Nie wiem, jak każdy aktor, po prostu musisz to urzeczywistnić. Oczywiście postacie stają się dla ciebie bardzo ważne, niezależnie od tego, czy używasz podstawień, czy jakąkolwiek metodę. W efekcie bardzo troszczysz się o innych ludzi w scenariuszu i robisz wszystko, aby wszystko było w porządku lub pomóc im przetrwać. Myślę, że stąd pochodzi moja pasja.
Czy zdecydowałeś się skorzystać z jakichkolwiek źródeł z pierwszej ręki na temat Harry'ego Smitha? Czy w ogóle go spotkałeś?
Spotkałem go kilka razy. Ale to było coś w rodzaju … Scenariusz był tam i była wojna, więc nie próbowałem go skopiować. Nie próbowałem zrobić wrażenia na Harrym. Było to wrażenie sytuacji, w której się znajdował, i wiele dialogów było wiernych temu, co powiedział i tym podobne rzeczy. Nie potrafię robić wrażeń, szczególnie kogoś takiego. Nie wiem, to bardzo skomplikowany facet. Na świecie jest tylko jeden Harry Smith. Mam nadzieję, że go nie zdenerwowałem.
Nie mogę sobie tego wyobrazić, ale nigdy nie możesz powiedzieć, prawda?
Ktoś mi powiedział, że powiedział: „Nigdy nie zdjąłem kapelusza”. (Śmiech)
Chcę poznać różnicę między pracą w Australii a Hollywood. Luke i Daniel udzielili mi ciekawych i różnych odpowiedzi, więc zastanawiam się, jakie jest twoje podejście do tej dynamiki?
Wszyscy chcemy pracować w domu, wiesz? To skąd jesteśmy i do czego jesteśmy przyzwyczajeni. Ale jest tam tylko 20 lub 22 miliony ludzi, widzów, którzy oglądają różne rzeczy. Więc naprawdę musisz zrobić film niskobudżetowy, żeby odzyskać tam swoje pieniądze, wiesz? Ale Ameryka była wspaniała dla nas wszystkich Australijczyków! Tak przyjemnie jest wrócić do domu. Byliśmy w Queensland przez trzy lub cztery miesiące i było to wspaniałe doświadczenie.
Muszę porozmawiać z tym fajnym facetem, Jackiem Randallem, i rozmawialiśmy o nieporozumieniu lub o tym, jak to nie jest nieporozumienie, że Australia jest pełna potworów, które chcą cię zjeść.
Tak, to zależy od tego, gdzie jesteś. Wychowałem się na wsi, ale myślę, że 95% mieszkańców miasta nigdy nie widziała węża, rozumiesz?
Ale tak wiele z tego jest nieokiełznanych, prawda?
Na pewno. Wydaje mi się, że jesteśmy w kraju w 80 lub 85% na pustyni, a wielu ludzi tam mieszka. Tam jest dużo miejsca na rosnące rzeczy. Istnieje wiele rzeczy, które mogą cię zabić. Jednak w mieście najgorsze są prawdopodobnie pająki.
Oooch Widzicie, mamy karaluchy w Nowym Jorku … Nie wiem z czym wolałbym sobie poradzić.
Mamy karaluchy … Ale pająk z lejka … To dość zabójcze.
O chłopie. Nie. Nie. Wróćmy do filmu. Kiedy jako chłopiec uczyłeś się o wojnie w Wietnamie w szkole, czy studiowałeś bitwę o Long Tan?
Nie, właściwie tego nie zrobiłem. Pokolenie przede mną tak, ale nie zrobiłem tego. Nie wiem, to bardziej jak … To dlatego filmy są tak wpływowe. Dowiedziałem się o Wietnamie poprzez filmy, filmy amerykańskie. Z punktu widzenia australijskiego film był ekscytujący. Wygląda na to, że ten film można pokazać dzieciom w szkole. Wiesz, że dzieci są tak pod wpływem tego, co widzą? W filmach i tak dalej. Wydaje się, że dobrze byłoby pokazać to młodym australijskim dzieciom … Niezbyt młodym. Nadal jest bardzo gwałtowny. Ale żeby je edukować, wiesz? Aby pokazać im, że jest to część ich historii, historii ich dziadka. Myślę, że na dziecko ma większy wpływ to, co widzą w telewizji.
Absolutnie. Głównym powodem, dla którego mam tę pracę, jest to, że nauczyłem się o wiele więcej z filmów niż w szkole … Co moja mama nie kochała, ale tak to się ułożyło.
To zabawne, jak to działa, prawda?
Czy powiedziałbyś, że zdobyłeś wykształcenie poprzez sztukę, czy byłeś skłonny szkolnie jako chłopiec?
Trochę obu. W telewizji lub w szkole niewiele mnie interesowało poza filmami z kowbojami. Naprawdę uwielbiałem filmy kowbojskie. Wydaje mi się, że chciałem spędzać czas na świeżym powietrzu, robiąc takie rzeczy.
Czy zrobiłeś już western?
Nie, ale chciałbym to zrobić! Myślę, że wielu aktorów chce to zrobić. Byłoby wspaniale zrobić western.
