Biorąc pod uwagę trudne okoliczności, w których żyjący The Walking Dead znaleźli się pod koniec finału w środku sezonu, odcinek powrotny zatytułowany „Nebraska” - naprawdę nie miał wyboru, jak tylko odebrać natychmiast po decyzji Ricka o zastrzeleniu Sophii. W związku z tym większość odcinka stanowi bezpośrednie rozszerzenie utworu „Pretty Much Dead Already” - który, zgodnie z oczekiwaniami, stanowi ćwiczenie winy, żalu, a dla niektórych świadomość, że wiara w nadzieję jest równoznaczna z stać bezczynnie.
Chociaż epizod mógł obejmować wiele wątków fabularnych i wątków bohaterów, odcinek „Nebraska” nie pozwala pośpieszyć się z fabułą, aby wszystko się poruszało, ale odcinek wydaje się jednak obowiązkowy i wypełniony celem.
Teraz, gdy poszukiwania Sophii (Madison Lintz) się skończyły, również poczucie, że jest coś, na co trzeba czekać. Więc teraz Rick (Andrew Lincoln), Shane (Jon Bernthal) i reszta osób, które przeżyły The Walking Dead, mogą zająć się tym zadaniem. W dużej mierze oznacza to oczyszczenie spacerowiczów, którzy potykali się wokół stodoły Hershela. Ale może, co ważniejsze, oznacza to rozpoczęcie okresu żałoby nie tylko dla Carol (Melissa Suzanne McBride), ale także dla Hershela i jego córek, którzy utrzymywali, że ich bliscy tak naprawdę nie umarli.
„Nebraska” dobrze równoważy potrzebę żałoby z wezwaniem do działania - mimo że większość akcji polega na kopaniu grobów i paleniu ciał. I choć zadania te niekoniecznie przyspieszają bicie serca, wpadają w ten dziwnie fascynujący temat nieprzyjemnych obowiązków, jakie niesie ze sobą koniec świata. Ponieważ Andrea (Laurie Holden), T-Dog (IronE Singleton) i Shane są zajęci sobą, w pierwszej połowie sezonu brakowało poczucia postępu.
Ale tak naprawdę, biorąc pod uwagę powód nieufności i wrogości między Rickiem a Shane'em oraz rosnące przekonanie Dale'a (Jeffrey DeMunn), że Shane stanowi zagrożenie dla wszystkich, postacie są prawdopodobnie wdzięczne za odwrócenie uwagi. Co więcej, ponieważ nie minęło wiele czasu między wydarzeniami z finału w środku sezonu, a teraz, jest to wystarczająca wymówka, aby powstrzymać wszystkie postacie przed zastanawianiem się: co teraz robimy?
Jest jednak kilka postaci, które mają okazję zastanowić się, jaki będzie następny ruch, a mianowicie (i być może oczywiście) Glenn (Steven Yeun) i Maggie (Lauren Cohan), którzy mają coś do stracenia z bardzo realną perspektywą grupy Glenna opuszczenie farmy. Prostota Maggie w kwestii pozostania z nią Glenn, a także przyznanie się, że ma do niego uczucia, działa dobrze przeciwko mniej asertywnej osobowości Glenna. Chociaż moment młodej pary zostaje przerwany przez zachorowanie Beth (Emily Kinney), prowadzi to do miłej chwili między Glennem i Rickiem, która daje liderowi grupy defacto jeszcze jeden kapelusz - jeden sugerujący, że Rick wcieli się w postać ojca więcej niż tylko Carl.
Pokazując, jak łatwo wślizguje się w rolę, Rick zajmuje się zeznaniem Glenna dotyczącym wiedzy o ciąży Lori i jej próbą jej zakończenia, po prostu mówiąc: „Zrobiłeś to, co uważasz za słuszne. Tak się składa, że tak nie było”.
Dzięki temu odcinek powoli zwraca uwagę na Ricka, który musi poradzić sobie z ciężarem niezdolności do uratowania Zofii i rosnącym niepokojem, że jego nieskuteczność jako lidera doprowadziła do nieprzyjemnej sytuacji. Być może uczucia Ricka są zakorzenione w jego konflikcie z Shane'em lub utracie Sophii, ale najprawdopodobniej wątpliwości Ricka mogą wynikać z faktu, że bez względu na to, co podejmie (sam lub w inny sposób), natychmiast nastąpi reakcja kogoś, kto mu powie, że dokonał zła decyzja.
Przykład: po dowiedzeniu się, że Hershel opuścił farmę, aby zaorać w lokalnym barze, pierwszym instynktem Ricka jest odzyskanie go. Niestety, Lori (Sarah Wayne Callies) widzi to jako kolejną szansę na śmierć Ricka i natychmiast kwestionuje jego umiejętności decyzyjne - powołując się na akceptację Carla dla osądu Ricka, by zastrzelić Sophię jako dowód. Najwyraźniej realistyczny młody chłopiec jest powodem do większej troski niż odzyskanie jedynej osoby z doświadczeniem medycznym, ale to wydaje się być rolą Lori od niedawna; mam nadzieję, że zmieni się teraz, gdy znalazła się w potencjalnie śmiertelnej sytuacji.
Wydaje się, że to kolejna niepotrzebna kłótnia małżeńska, ale w rzeczywistości działa, aby nadać większy wpływ decyzji Ricka w ułamku sekundy na końcu odcinka; głównie dostarczając dowodów na to, że instynkt Ricka dotyczy pieniędzy.
Mówiąc o tym, po tym, jak Hershel w końcu odwraca się od paskudnego przypadku marskości wątroby, on, Rick i Glenn zostają przedstawieni dwóm nieznajomym. Ci ludzie, Dave (Michael Raymond-James, Terriers, True Blood) i jego współpracownik Tony, niosą ze sobą wymagane przeczucie i groźbę często kojarzone z nieznajomymi w tak postapokaliptycznych warunkach. Oczywiście, gdy pozornie zwyczajna rozmowa Dave'a zmienia się w prośby, aby on i jego publicznie oddający mocz przyjaciel dołączyli do trio w dowolnym miejscu, w którym nazywają się domem, zagrożenie nagle pojawia się z obu stron dyskusji i zaczyna być raczej naglące.
Chociaż nie podejmują żadnej próby jawnej agresji, Rick natychmiast ich węszy; wie, że coś jest nie tak z tymi dwoma. Scena rozgrywa się jako jedna z najbardziej napiętych, jakie kiedykolwiek pokazał The Walking Dead, ponieważ zagrożenie pochodzi z innego źródła niż tytułowe zombie, a także dlatego, że pismo w dialogu wszystkich - zwłaszcza Rick i Dave - zawiera implikacja trwającej przemocy. Gdy wybuchnie, przemoc jest szybka i brutalna, i pokazuje, że Rick (i serial jako całość) jest gotowy do działania.
To spotkanie staje się zwiastunem nadchodzącego konfliktu i może ostatecznie umieścić The Walking Dead tam, gdzie musi być: w świecie pełnym niebezpieczeństw, które niekoniecznie pochodzą z groźby nieumarłych.
W dużej mierze z powodu zakończenia „Nebraska” jest pozytywnym znakiem dla pozostałych odcinków sezonu 2. Co ważniejsze, odcinek z pewnością sugeruje, że gra się skończyła, a czas na działanie już minął.
-
The Walking Dead emituje w niedzielne wieczory o 21:00 w AMC.
