W sequelu dominują momenty bohatera, rozczłonkowane linie fabularne i przeważnie rozczarowująca akcja na ekranie. W rezultacie jest mało prawdopodobne, że filmowcy będą tacy, jak Wykonani.
Liam Neeson powrócił jako emerytowany agent CIA, Bryan Mills w Taken 2. W 2008 roku reżyser Pierre Morel, pracując na podstawie scenariusza Luca Bessona, pomógł umocnić wiarygodność aktora jako popularnej gwiazdy akcji dzięki oryginalnemu Taken. W przeciwieństwie do jego bohaterskich przygód w filmach z serii takich jak Star Wars: Episode 1 i Batman Begins, Taken postawił Neeson na pierwszym planie w centrum historii, która zakończy się sukcesem lub porażką w oparciu o zdolność aktora do pozostania sympatycznym i zaangażowanym - podczas gdy jego postać zostanie bezwzględnie zabita i / lub torturowałem stały strumień złych facetów. Sprytna historia, połączona z urokiem Neeson i nieubłaganą brutalnością Millsa, okazała się zwycięską kombinacją dla publiczności.
Czy reżyser Olivier Megaton może uchwycić tę samą równowagę ekscytującej akcji i wciągającego dramatu postaci - rozwiewając obawy, że Taken 2 to niepotrzebna kontynuacja próbująca rozszerzyć i tak cienką konfigurację?
Niestety, Taken 2 jest w większości pustym bieżnikiem, który pomimo niektórych wysokooktanowych scen akcji, nie jest w stanie sprostać sukcesom swojego poprzednika pod każdym względem. Fabuła jest mniej wciągająca, dynamika postaci jest mniej wiarygodna, a (najgorsze ze wszystkich) scenki akcji są mniej ekscytujące. Tam, gdzie jako oryginał pozwalał na nieustannie rozwijającą się tajemnicę, Taken 2 zawiera zawrotny miszmasz bitów fabularnych, które nie zapewniają satysfakcjonującego punktu kulminacyjnego - i polegają w dużej mierze na „efektownych” momentach, które nie mają żadnej rzeczywistej treści. To powiedziawszy, film nie jest całkowitym niewypałem i pomimo niedorzecznych powiązań z pierwowzorem, fani akcji, którzy po prostu chcą zobaczyć, jak Neeson kłapie szyjami i rozbija samochody, prawdopodobnie uznają kontynuację Taken za kompetentny thriller.
Taken 2 opiera się bezpośrednio na historii z Taken - zmuszając do bezpośredniej konfrontacji Millsa z ojcami / braćmi niezliczonych albańskich handlarzy ludźmi, których zabił podczas pierwszej wycieczki franczyzowej. Po tym, jak jego córka Kim (Maggie Grace) i była żona Lennie (Famke Janssen) zostają porzuceni przez męża Lenniego, Stuarta (Xander Berkeley w oryginalnym filmie), Mills planuje się z nim spotkać w Stambule - po tym, jak ukończy wysoki -płacenie pracy bezpieczeństwa. Jednak kiedy Kim i Lennie przybywają, Murad Hoxha (Rade Šerbedžija), szef albańskiej mafii, wykorzystuje rodzinne wakacje jako okazję do zemsty - porwania Millsa i jego bliskich.
Jak wspomniano, zamiast rozwijać historię Bryana Millsa i postacią naprzód - Taken 2 faktycznie podcina niuanse oryginalnego filmu i zamienia zabójczego członka rodziny w coś w rodzaju banału w tej rundzie, o czym świadczy prawie każda scena, którą dzieli z Kim i Lennie wcześniej porwanie. Nie oznacza to, że Neeson nie dostarcza ani że Mills nie jest już sympatyczny, ale zamiast pokazywać widzom kontynuację wyjątkowej dynamiki rodzinnej ustanowionej w Taken, Taken 2 ponownie pakuje postacie w „bardziej uporządkowany” zestaw okoliczności - sprzedać w tej rundzie wzmożoną desperację Millsa.
Podobnie, zamiast podnieść stawkę, zmuszając Millsa do uratowania zarówno swojej córki, jak i Lenniego, tworzy więcej narracyjnych przeszkód niż udaje się to spłacić. Rezultatem jest rozłączna narracyjna jazda, która porusza postacie przypadkowo - powodując wiele fizycznych cofnięć i, jak wskazano wcześniej, punkt kulminacyjny, który nie jest podekscytowany ustalony we wcześniejszych scenach (a także pozostawia jedną niepewną nić zwisającą). Starając się rozszerzyć stawkę i zakres filmu, Megaton podważa jedną z podstawowych mocnych stron, na którą publiczność zareagowała w oryginale - że dzięki czystej woli, szkoleniu i prowadzeniu, Millsowi udało się znaleźć drogę od punktu A do B do C. Tym razem, podczas gdy postać rzuca się wokół tworzenia i gaszenia pożarów, pewna liczba punktów fabuły jest naprawiana przez wygodę i szansę.
Rozbudowane role zarówno Grace, jak i Janssena oferują chwilową przyjemność z filmu, ponieważ większa rodzinna historia jest często melodramatyczna i opiera się w dużej mierze na znanych frazesach. Widzowie, którzy sądzili, że Grace jest za stara w 2008 roku, aby grać naiwną nastolatkę, będą mieli szczególnie trudny czas na naprawienie swojej osobistej historii w tej rundzie (teraz, kiedy aktorka ma 29 lat) - tj. Lekcje jazdy i jej pierwszy poważny chłopak. Wstępne wprowadzenie jej łuku jest obiecujące (ponieważ stara się pamiętać, że „jest normalna”), a niektóre sekwencje akcji Mills / Kim dodają nowej dynamiki podejściu do pierwszego filmu z „armią jednego człowieka”, ale biorąc pod uwagę cały ekran Czas poświęcony Kimowi, większość odbiorców szybko zmęczy się próbą wykorzystania Grace przez film - ponieważ oglądanie Neeson jest znacznie bardziej interesujące. Lennie Janssena jest jeszcze mniej przekonujące - nie ma wiele do zrobienia, ale jest żywym makuffinem z filmu.
Jak wspomniano, pomimo tego, że nie udało mu się trafić w poprzeczkę ustaloną w oryginale i wręcz podważyć niektóre z bardziej interesujących postaci i dynamiki opowieści, Taken 2 ma dość sprytną akcję. Pościg za aleją jest łatwo wyróżniającą się sekwencją, podobnie jak długa walka na pięści między Neesonem a jednym z głównych antagonistów. W tych momentach, Taken 2 udaje się opanować magię Taken - prezentując publiczności niezapomnianą akcję na ekranie. Mimo to, podczas gdy Neeson jest przekonujący w swoich choreograficznych scenach, tym razem trudniej jest cieszyć się walkami na pięści - ponieważ Megaton zdecydowała się na zastosowanie wielu wstrząsających kamer i przerywników akcji na sekundę. Ostatecznie kilka ujęć walki z filmu trwa dłużej niż sekundę - zapewniając dość niespokojne wrażenia, nawet w przypadku lepszych scen.
Ujęte 2 nie jest wcale złym filmem. Jednak starając się zarobić na udanym samodzielnym filmie, twórcy rozciągnęli prostą przesłankę Taken i dostarczyli zupełnie niepotrzebną kontynuację. Miłośnicy akcji mogą polubić w Taken 2, ale dla kinomanów oczekujących inteligentnej kontynuacji na równi z oryginalnym Taken, w sequelu dominują momenty bohatera, rozczłonkowane linie fabularne i przeważnie rozczarowująca akcja na ekranie. W związku z tym jest mało prawdopodobne, aby tym razem filmowcy byli tak samo zajęci tym doświadczeniem.
Jeśli nadal jesteś na płocie w związku z wykonaniem 2, sprawdź przyczepę poniżej:
-
[głosowanie]
-
Daj nam znać, co myślisz o filmie w sekcji komentarzy poniżej.
Aby uzyskać dogłębną dyskusję na temat filmu przez zespół Screen Rant, zobacz odcinek Taken 2 podcastu SR Underground.
Śledź mnie na Twitterze @benkendrick, aby uzyskać przyszłe recenzje, a także wiadomości dotyczące filmów, telewizji i gier.
Ujęte 2 ma ocenę PG-13 za intensywne sekwencje przemocy i działania oraz pewną zmysłowość. Teraz gra w kinach.
