Lost Village jest standardową rozrywką przyjazną dzieciom, ale udaje jej się doprowadzić kolorowy świat Smerfy do ożywionego życia.
Życie w wiosce Smerf jest spokojne, w niemałej części, ponieważ wszyscy, którzy tam mieszkają - od swojego lidera Papy Smurf (Mandy Patinkin) po bardzo inteligentnego Brainy Smurf (Danny Pudi), niezręcznego, ale sympatycznego Clumsy Smurf (Jack McBrayer) i krzepkiego miły Hefty Smurf (Joe Manganiello) - wie, o co chodzi i gdzie pasuje do społeczeństwa Smerfa. Wyjątkiem od tej zasady jest Smurfette (Demi Lovato): samotna samica Smurf, która została pierwotnie stworzona przez czarodzieja Gargamel (Rainn Wilson), aby siać spustoszenie w Smurf Village, zanim Papa Smurf użył na niej swojej magii, aby przekształcić Smurfette w siłę na dobre.
Pewnego dnia, podczas zabawy w lesie za Smurf Village z resztą „Team Smurf” (re: Brainy, Clumsy and Hefty), Smurfette przecina ścieżki z tajemniczym stworzeniem, które pozostawia mapę - taką, która może prowadzić do „Zaginiona wioska” Smerfów, zlokalizowana gdzieś w Zakazanym Lesie. Kiedy Gargamel dowiaduje się o możliwym istnieniu „Zaginionej Wioski”, postanawia znaleźć to miejsce dla siebie i wykorzystać magię Smerfów, którzy tam mieszkają, do własnych niecnych celów. Zatem do Smurfette i innych Smerfów należy powstrzymanie Gargamel i / lub znalezienie drogi do wioski, aby ich ostrzec.
Smurfs: The Lost Village to w pełni animowany restart serii filmów Smerfy od Sony Pictures Animation - oprócz tego, że jest to postęp w ogólnej jakości z dwóch filmów na żywo / CGI Smurfs, które miały miejsce przed nim. Jednocześnie The Lost Village nie osiąga głębokości narracji i kunsztu animacji komputerowej porównywalnych filmów animowanych; w tym przypadku, w szczególności The Peanuts Movie, kolejny nowoczesny film animowany 3D oparty na znacznie starszej właściwości kreskówek / komiksów 2D, a la Smurfs. Lost Village jest standardową rozrywką przyjazną dzieciom, ale udaje jej się doprowadzić kolorowy świat Smerfy do ożywionego życia.
Opierając się na scenariuszu napisanym przez Stacey Harman (The Goldbergs) i Pamelę Ribon (Moana), Smurfs: Zaginiona wioska podąża za Smurfette podczas cienko naszkicowanej i przewidywalnej, ale także skoncentrowanej i bezpośredniej przygody, a także osobistej podróży samodzielne odkrycie. Pierwszy akt filmu trafnie obejmuje wiele narracji, między przedstawieniem różnych postaci wszechświata Smerfów a szybkim przejrzeniem historii Smerfetki (dla osób mniej zaznajomionych z historią Smerfów). Większość reszty filmu rozgrywa się w serii epizodycznych wydarzeń, opartych na przeszkodach napotykanych przez Smurfette i resztę „Team Smurf” podczas wyprawy - do tego stopnia, że „The Lost Village” i jej mieszkańcy nie uzyskać dużo rozwoju, zanim rozpocznie się punkt kulminacyjny trzeciego aktu. Jednocześnie pozwala to Zagubionej Wiosce uniknąć ciągnięcia stóp i utrzymania szybkiego, ale nie nadmiernie szalonego tempa podczas (krótkiego) czasu działania.
Smurfs: The Lost Village wyreżyserowała Kelly Asbury - współzałożycielka Shreka 2 i jedynego reżysera w Gnomeo i Julii - i zawiera większość tych samych elementów, co poprzednie animowane funkcje Asbury, zarówno dobre, jak i złe. Pomysłowy świat Smerfy, który został pierwotnie stworzony przez belgijską artystkę Peyo (i zabarwiony przez jego żonę, Janine Clifford, aż do jej śmierci w zeszłym roku) korzysta z przejścia na pełnoprawny wszechświat 3D; Z kolei Zaginiona wioska ma do zaoferowania sporo kreatywnych wizualizacji fantasy i ekspresyjnych, ale wciąż „kreskówkowych” postaci. Niestety, kapryśna atmosfera tego filmu koliduje z formułami zawartymi w tym filmie dla dzieci - w tym z użyciem popowych piosenek jako muzyki w tle, a także nawiązaniami do nowoczesnej technologii i stylu życia. Lost Village działa lepiej, jeśli chodzi o poczucie ponadczasowości z humorem i filmową historią, w przeciwieństwie do prób bycia modnym i modnym.
Główny aktor głosowy w Smurfs: The Lost Village - Demi Lovato (Smurfette), Danny Pudi (Brainy Smurf), Jack McBrayer (Clumsy Smurf) i Joe Manganiello (Hefty Smurf) - są tutaj w dużej mierze typografią, opartą na ich najlepszych - znane osobistości filmowe i / lub telewizyjne. W tym przypadku nie jest to złe, ponieważ charakterystyka różnych Smerfów wynika z ich wyraźnych manier wokalnych, podobnie jak z ich pisania. Film sugeruje dawanie członkom własnych łuków „Team Smurf”, ale w przeważającej części nie zmieniają się tak bardzo, ponieważ uczą się prostych, ale przydatnych lekcji dla młodszych odbiorców (patrz: nauka wspólnej pracy jako Grupa). Ponownie jednak, dzięki aktorom za nimi, poszczególne Smerfy mają wystarczającą osobowość, aby sprawić, że będą podążać za swoją przygodą.
Uzupełnieniem obsady głosowej The Lost Village są tacy fani, jak Mandy Patinkin (Ojczyzna), jak Papa Smurf i Rainn Wilson (Biuro) jako Gargamel, a także wiele wielkich nazwisk, takich jak członkowie „The Lost Village”. Podczas gdy większy zespół Smerfy: Zaginiona wioska jest przeważnie solidny na całej planszy i ma tendencję do uderzania we właściwy ton (Patinkin jest mądry, ale szorstki; Wilson jest komiczny ponad górą; i tak dalej), prawdopodobnie prawdziwe wyróżnienia w głosie obsada to aktorzy, którzy nigdy w pełni nie mówią po angielsku. Rzeczywiście, doświadczony aktor głosowy Frank Welker i wieloletni współpracownik Redaktor Bret Marnell są niezapomniani jako odpowiednio zbyt inteligentny Gargamel dla swojego własnego kota Azrael i lojalny Smappy Bug Smurfs.
Smerfy: Zaginiona wioska to ogólna, przyjazna dzieciom animacja, ale jest to krok we właściwym kierunku - a także ulepszenie poprzednich prób wprowadzenia Smerfy do animowanego komputerowo życia w prawdziwym świecie. Pomijając swoje wady, Zaginiona wioska to „właściwy” film o Smerfach w tym sensie, że jest mniej skalkulowaną próbą zarabiania na nostalgii za nieruchomością Smerfy, oferując tanią rozrywkę dla tłumu soków. Seria Smerfy nadal jest przede wszystkim dla młodych i zagorzałych fanów Smerfów, ale przynajmniej zapewnia teraz niezłą rozrywkę.
ZWIASTUN FILMU
Smurfs: The Lost Village gra teraz w amerykańskich teatrach w całym kraju. Ma 89 minut długości i ma ocenę PG za łagodną akcję i niegrzeczny humor.
Daj nam znać, co myślisz o filmie w sekcji komentarzy!
