Rise Of the Teenage Mutant Ninja Turtles to najnowszy animowany restart, ale niestety może to być najsłabsza jak dotąd inkarnacja. Wojownicze Żółwie Ninja zadebiutowały w formie komicznej w 1984 roku. Bohaterowie chodzą, rozmawiają z żółwiami żyjącymi w kanałach Nowego Jorku i zostali przeszkoleni w sztukach walki przez antropomorficznego szczura o imieniu Splinter. Komiks został stworzony przez Kevina Eastmana i Petera Lairda, ale chociaż początkowo zaczął się jako parodia zwięzłych komiksów o superbohaterach, takich jak bieg Daredevila Franka Millera, wkrótce stał się niekontrolowanym sukcesem.
Dzieje się tak dzięki sukcesowi serialu animowanego Wojownicze Żółwie Ninja, który miał swoją premierę w 1987 roku. Kreskówka stonowała ciemność komiksu i pokazała kolorowe przygody tytułowych bohaterów i ich bitwy z Niszczycielem i różnymi innymi wrogami. Popularność kreskówki i jej produktów doprowadziła do powstania filmu z 1990 roku, który zrodził dwie kontynuacje. Od tego czasu seria powróciła w różnych wcieleniach, w tym wyprodukowany przez Michaela Bay film Wojownicze Żółwie Ninja z 2014 roku i jego kontynuacja z 2016 roku.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w szybkim widoku.
Zacząć teraz
Na przestrzeni lat seria miała również kilka animowanych wcieleń, a pochwała Teenage Mutant Ninja Turtles w 2003 roku jest chwalona za (nieco) ciemniejsze podejście, a wersja 2012 - obejmująca pracę głosową Jasona Biggsa i Seana Astina (Stranger Things) - również został dobrze przyjęty. Najnowsza aktualizacja tej koncepcji to Rise Of The Teenage Mutant Ninja Turtles, która jest bardziej humorystyczna, Teen Titans Go! stylowe podejście do franczyzy.
Rise Of the Teenage Mutant Ninja Turtles ma świetną sekwencję wprowadzającą, kolorową animację i szybką akcję, ale jest to jak dotąd najbardziej rozczarowująca animowana inkarnacja. Jednym z głównych problemów jest charakterystyka - lub jej brak. Trudno odróżnić jednego z czterech głównych bohaterów od siebie, ponieważ wszyscy mają podobną osobowość. Program zmienia dynamikę, a Raphael jest liderem zespołu, a Splinter jest znacznie mniej poważnym mentorem, ale nieubłagane skupienie się na głupotach lub meta-humorze i wyścigach do następnej sekwencji akcji sprawia, że jest to trochę wyczerpujący zegarek.
To powiedziawszy, Rise Of The Teenage Mutant Ninja Turtles jest przeznaczony dla dzieci, więc pod tym względem może być zabawny. To zdecydowanie podzieleni długoletni fani, niektórzy zniechęcają stylem animacji, ciągłymi kneblami i wymiennymi postaciami bohaterów. Nawet w przypadku utalentowanych aktorów głosowych, takich jak Ben Schwartz (Parks & Rec), brakuje mu uroku, jaki pojawił się w poprzednich animowanych programach opartych na serii. Ma jednak potencjał, aby się poprawić, więc mam nadzieję, że Rise Of The Teenage Mutant Ninja Turtles w sezonie 2 rozwiąże niektóre z krytyki tego serialu.
