Po długim oczekiwaniu Preacher w końcu oficjalnie przedstawia Herr Starr, przedstawiając złoczyńcę w jego własnej pośpiesznej i mrocznej zabawie.
Pozostaw to pokazowi tak radośnie pozbawionemu szacunku jak Preacher, aby rozpocząć drugą połowę sezonu 2 z zupełnie nowym łukiem, który jest w dużej mierze możliwy dzięki pływającej świni w odległej wietnamskiej wiosce. Ta świnia, jej właściciele i związany z nimi publiczny zapał pozwalają serialowi w końcu zaoferować odpowiednie wprowadzenie do Herr Starr, komicznie złego Wielkiego Złego, zagranego do perfekcji przez Pipa Torrena.
„Świnia” jest kontynuacją zeszłotygodniowego „Sokosha”, który na razie zamknął książkę o Świętym Zabójcy, każąc Jessemu nasycić piekielnego kowboja jednym procentem jego duszy, czyniąc go podatnym na wolę z Księgi Rodzaju, ale wprowadzając kaznodzieję w odrobinę zalewu, jeśli chodzi o jego nieśmiertelnego ducha. To interesujący rozdźwięk, na który Kaznodzieja wydaje się na razie zadowolony z pozostawienia na dopalaczu, ponieważ teraz oficjalnie ma większe ryby do smażenia; mianowicie wspomniany Starr, tajna operacja znana jako Graal oraz fakt, że Jesse jest teraz na swoim radarach.
Wprowadzenie Starr przychodzi w odpowiednim momencie i pokazuje, że oprócz kilku odcinków, w których utknął w Nowym Orleanie, Preacher nadal ma myślenie przyszłościowe, które było tak widoczne podczas pierwszych dwóch odcinków sezonu. Opuszczenie Świętego w czasie na dnie bagna w Luizjanie oznacza, że serial może ponownie skupić uwagę na czymś innym niż niepowstrzymana maszyna do zabijania. Aby być uczciwym, seria próbowała tego wcześniej z mieszanymi rezultatami, ponieważ cokolwiek odcinki rzucały w Jesse, Tulipana i Cassidy nie były tak zniewalające, jak oglądanie ich ucieczki przed nieszczęściami podążającymi za Świętym przyjazd.
Tym razem Preacher jest gotowy na zmianę biegów, ponieważ historia Świętego - na razie - w zasadzie się rozegrała, a Sam Catlin i jego zespół pisarzy są wdzięczni, że zdają sobie sprawę, że nie ma mowy, by kowboj zabójca mógł utrzymać historie warte sezonu - zwłaszcza biorąc pod uwagę, że ledwo mógł utrzymać sześć.
W każdym razie, mimo że serial jest gotowy do kontynuacji, nie spieszy się z wymuszeniem spotkania między Jesse i Herr Starr. Kaznodzieja miał już starcie z Graalem i potwierdzili, że jego moce to prawdziwa umowa, która pozwoli zaoszczędzić sporo czasu, jeśli chodzi o doprowadzenie obu stron do nieuchronnego konfliktu, ale oznacza to również i odcinek taki jak „Świnia” może istnieć po prostu w celu zapewnienia niezbędnego zaplecza Herrowi Starrowi i organizacji, którą szybko udaje mu się manewrować. Jest to najtrudniejsza część fazy poznania relacji widz / program telewizyjny, która stała się trudniejsza, biorąc pod uwagę ilość czasu, który Preacher poświęcił już na wprowadzenie Starra, ale w rzeczywistości go nie przedstawił. Oczekuje się od czytelników powieści graficznych Garth Ennis i Steve'a Dillona, ale dla tych, którzy oglądają serial na zimno, widząc Starra pojawiającego się w napadach i początkach, bez wyjaśnienia, kim jest, którą reprezentuje organizację, ten podsumowujący elementarz na dobrze ubrany gruby powinien wystarczyć dla każdego typu wentylatora.
Szczerze mówiąc, historia Starra jest drugorzędna w stosunku do jego chaotycznego zachowania, które trochę przypomina wybryki, które już widzieli tacy jak Jesse, Tulipan i Cassidy - chociaż jest o wiele bardziej złośliwy, nawet gdy dręczy cię coś tak trywialnego, jak sprawdzanie poprawności parkowania. W tym sensie „Świnia” działa niesamowicie dobrze, jeśli chodzi o ustawienie Starr jako postaci wyraźnie z tego świata, która może również stanowić poważne zagrożenie dla naszych bohaterów. Obsługując dziwactwa osobowości Starra, jego bezsensowne podejście do rozwiązywania konkretnych problemów, a także gwałtowne, czasem nieprzyzwoite metody omijania przeszkód zamiast pokonywania przeszkód, a także ich unikalny wygląd fizyczny, działa najlepiej, gdy postać otrzymuje całą uwagę. Ten odcinek mógł być od ściany do ściany Pip Torrens zręcznie przebrnął przez rygorystyczny i zabójczy proces wywiadu z Graalem, a być może trudno będzie znaleźć widzów sprzeciwiających się brakowi Jessego Custera i przyjaciół w ciągu godziny.
Torrens udowadnia, że jest całkiem obecny w ciągu godziny. Jego wcześniejsze wprowadzenie było dowodem na to, jak dziwnie idealnie wyglądał dla tej roli, a po czterdziestu kilku dziwnych minutach pokazuje to ponownie, tchnąc życie w coś, co mogło być dziwacznym pojedynkiem (i wciąż może być) i czyniąc go na tyle interesującym, że jeśli jego przyszłe uwikłania z Jessem, Tulipanem i Cassidym będą podobne do jego wprowadzenia tutaj, postać powinna okazać się mile widzianym dodatkiem do obsady.
Kaznodzieja Szanse i zakończenia:
Anarchiczny nastrój fal Herr Starr jest odzwierciedlony w oszustwie Jessego, Tulipana i Cassidy'ego, polegającego na tym, że kilku kretynów walczy z bronią, którzy mogą wstać po postrzeleniu w klatkę piersiową w kamizelce kuloodpornej. Ta scena od razu przywodzi na myśl Carrie Coon w pierwszym sezonie The Leftovers, sugerując, że Nora Durst prawdopodobnie pasowałaby do krnąbrnego kaznodziei i jego kohorty. Jednak jako przedsięwzięcie zabijające czas oferuje interesujące spojrzenie na główne trio serialu. Jesse z łatwością mógł użyć Genesis na tłumie, ale obietnica pociągnięcia za oszustwo (przy użyciu wampiryzmu Cassidy'ego, ale nadal) okazała się zbyt ekscytująca. Plus ten pocałunek Cassidy i Tulipa będzie kłopotem.
Bar dał Cassidy'emu szansę na rozmowę ze swoim synem (wreszcie), dzięki przypadkowemu pojawieniu się francuskiego profesora. W ciągu ostatnich kilku tygodni program niewiele zyskał na Denisie. Najpierw istniał jako żart, ale został ujawniony jako stare i umierające potomstwo Cassidy'ego. A teraz syn wampira chce restytucji za to, że Cassidy jest jego ojcem, prosząc go o unieśmiertelnienie. Widać to było w odległości mili. Ale chociaż jest to znane urządzenie fabularne, szczególnie w kontaktach z istotami nadprzyrodzonymi, takimi jak wampiry, specyfika wątku Cassidy'ego może przynieść bohaterowi nowy poziom złożoności emocjonalnej.
Podobnie jak Nora Durst, Tulip znajduje jakąś wartość terapeutyczną w przeżyciu zastrzelenia. Motywacje z pewnością są różne, ponieważ Tulip wydaje się cierpieć na jakąś PTSD, biorąc pod uwagę jej doświadczenie bliskiej śmierci z rąk Świętego. Jest jednak cień gniewu skierowany w stronę Jessego za przycięcie go tak blisko, co wraz z pocałunkiem Cassidy może oznaczać, że gołąbki zmierzają w kierunku szorstkiej łatki.
John Ales jest najlepszym pijackim kaznodzieją telewizyjnym, który martwi się opłatami za samochód.
RIP, urocza pływająca świnia. świeca, która pali się dwa razy jaśniej, pali się o połowę dłużej.
Kaznodzieja kontynuuje w następny poniedziałek „Otworami” o 21:00 w AMC.
