Obecność na ekranie często wyśmiewana z jego dziwactw z Nowej Anglii, postrzegana jako pustka w jego stylu i historii jako porywającego rapera, łatwo jest odrzucić Marka Wahlberga jako „poważnego aktora”.
Nie zapomnijmy jednak, że nieszczęsny chłopiec z Bostonu pracował nie tylko z tak różnorodnymi talentami, jak Paul Thomas Anderson i Martin Scorsese, ale jest także nominowany do Oscara i jedną z najbardziej hollywoodzkich gwiazd. Kochaj go lub nienawidź, mężczyzna ma ciekawe dzieło. Oto niektóre z jego najlepszych filmów.
10 Four Brothers (2005)
Pod wpływem brutalnego morderstwa przybranej matki grupa przybranych braci (Wahlberg, Garrett Hedlund, Tyrese Gibson i André Benjamin) bierze sprawiedliwość we własne ręce i podąża za odpowiedzialnym królem sąsiedztwa (Chiwetel Ejiofor).
Choć jego wczesny wizerunek był podobny do nieprzewidywalnego złego chłopca, późniejsza kariera Wahlberga scharakteryzowała go jako odpowiedzialnego i opiekuńczego ojca. Czterej Bracia stoją na skrzyżowaniu ewolucji kariery. Chociaż w tej roli jest zwykle porywczy, jest także postacią ojca w grupie, a łatwy kontakt czwórki sprawia, że Czterej Bracia są zwycięzcami pomimo niefortunnej brutalności i czczenia czujności.
9 The Perfect Storm (2000)
Ten film, pełen wyrafinowanych efektów specjalnych (jak na razie), opowiada o komercyjnej łodzi rybackiej Andrea Gail, która padła ofiarą „doskonałej burzy” z 1991 r. Na Oceanie Atlantyckim.
Chociaż film otrzymał mieszane recenzje od krytyków, był sukcesem kasowym opartym na sile obsady filmu (między innymi Wahlberga, George'a Clooneya i Diane Lane) oraz obietnicy wywołanej klęską żywiołową melodramatu. Chociaż wielu krytyków wskazywało na brak inwestycji emocjonalnych w postępowanie, The Perfect Storm stał się uwielbianym deszczowym popołudniowym oglądaniem telewizji kablowej wśród tych, którzy nie lubią nic więcej, jak przytulić się do chusteczki i płakać.
8 Instant Family (2018)
Pete i Ellie (Wahlberg i Rose Byrne) tęsknią za dziećmi i zwracają się do agencji opieki zastępczej, mając nadzieję, że zostaną dopasowane do dziecka. Dostają więcej, niż się spodziewali, gdy spotykają grupę rodzeństwa, którego nie mogą powstrzymać. Przyjmując noc od szczęśliwej pary do rodziców, duet będzie musiał uczyć się w locie lub zaryzykować utratę nowego szczęścia, które ma znaleziony.
Dramat ten został skrytykowany za to, że nie oddaje złożoności adopcji i opieki zastępczej, ale jego serce znajduje się we właściwym miejscu. Poza tym niewielu może go winić tak sympatyczną parą w centrum.
7 Ted (2012)
Jako mały chłopiec John (Mark Wahlberg) pragnie, aby jego ukochany miś (Seth McFarlane) ożył. Trzydzieści lat później palący trawkę, żarłoczny piwo wciąż jest stałym towarzyszem Johna, sporem między nim a dziewczyną Lori (Mila Kunis), która po prostu chce, żeby John dorósł.
Tak, ta kumpelska komedia jest mniej więcej tak młoda, jak to tylko możliwe, ale fakt, że w ogóle działa, jest osiągnięciem samym w sobie. Po raz pierwszy McFarlane w fotelu reżysera ma ogromny dług nie tylko wobec Wahlberga, ale także obsady pomocniczej (w tym Giovanniego Ribisi i Joe McHale'a), która zajmuje się materiałem z właściwym posmakiem krasomówstwa i wiarygodności. Nie ważne kim jesteś, widok garbusa pluszowego misia nigdy nie będzie co najmniej wart uśmieszku.
6 Rock Star (2001)
Och, tak luźno oparty na prawdziwej historii zespołu Judas Priest, w tej odysei od heavy metalu po grunge Wahlberg gra tytułowego rockera Chrisa. Został wyrzucony z hołdu, zanim został wybrany przez „Stalowego Smoka”, tę samą grupę, którą naśladowali wraz ze swoimi kumplami. Mając sławę, marzenia Chrisa w końcu się spełniły, ale, podobnie jak wiele przędz z showbiznesu, upadek z łaski przychodzi szybko i szybko, gdy narkotyki, kobiety i ego grożą rozerwaniem zespołu.
Moralistyczna i odrobinę pusta, gwiazda rocka wciąż jest wystarczająco przyjemnym listem miłosnym do epoki muzyki, która dawno minęła, i widząc Wahlberga w szczerych włosach i wypchanych skórzanymi spodniami nigdy nie przestaje się bawić.
5 Pain & Gain (2013)
Wahlberg występuje jako Danny Lupo, związany z mięśniami menedżer siłowni w Miami w latach 90., który rekrutuje podobnie silnego Paula (Dwayne Johnson) i Adriana, aby porwał bogatego biznesmena (Tony Shaloub) i wyłudził go za wszystko, co jest wart. Wysiłki Baya, Pain & Gain zostały skrytykowane za skupienie się na spektaklu przemocy nad faktycznym dramatem ludzkim, jest to najbliższy reżyserowi kiedykolwiek pobudzający do myślenia utwór.
Hiperaktywny styl, zniszczenie i machismo endemiczne w jego kinie są obecne i rozliczane, ale napompowane do samo-parodii, zamieniając Pain & Gain (przynajmniej przez pierwszą godzinę) w ekscytujące amerykańskie chciwość i nadmiar.
4 wojownik (2010)
W tym dramacie sportowym Wahlberg występuje jako Micky Ward, bokser na boisku, który staje się pretendentem do tytułu mistrza świata. Wraz ze swoją twardą jak paznokcie matką, bratem i dziewczyną, którzy na niego liczą, Micky postanawia się odkupić i dać swojej rodzinie dziedzictwo, z którego może być dumny. W oparciu o dokument z 1996 roku zatytułowany High on Crack Street: Lost Lives in Lowell , jego trzecia współpraca Wahlberga z Davidem O. Russellem jest jego najbardziej znana. Wszystkie trzy jego gwiazdy (Amy Adams, Christian Bale i Melissa Leo) były nominowane do Oscarów, i choć Wahlberg został wykluczony, jest w równym stopniu odpowiedzialny za sukces filmu, jak i kipiące serce kino. Choć przewidywalny, wojownik to porywający, boleśnie ludzki portret wytrwałości i upartej, nierozerwalnej natury więzi rodzinnych.
3 I Heart Huckabees (2004)
W tej radośnie absurdalnej komedii środowiskowej / egzystencjalnej Akademii ulubieniec Davida O. Russella, Wahlberga i Jasona Schwartzmana występuje jako klienci dwóch chwiejnych „egzystencjalnych detektywów”, Jaffes (Dustin Hoffman i Lily Tomlin). Zmęczeni optymistycznym podejściem Jaffesa i brakiem wyników, obaj połączyli siły, aby spowodować psoty z Caterine Vauban (Isabelle Huppert), byłą uczennicą Jaffe, która zbuntowała się, popierając bardziej chaotyczną i nihilistyczną filozofię życia.
Podsumowanie fabuły niewiele robi, aby uchwycić całkowity szaleństwo tego niedocenianego ruchu, który powoduje wzrost różnych osobliwości obsady aż do jedenastu. Z dzikimi oczami i wyzwalaczem do włosów Wahlberg prawie kradnie serial (zajmując drugie miejsce tylko z ciosaną Naomi Watts w anachronicznej czapce i kombinezonie użytkowym) jako Tommy Corn, strażak, dla którego ropa naftowa jest wszechogarniającym robale. Choć w ostatnich latach stał się o wiele bardziej konserwatywny, I Heart Huckabees kieruje brawurową atmosferę młodości Wahlberga w silną komiczną siłę.
2 The Departed (2006)
W tym nagrodzonym Oscarem filmie Martina Scorsese Leonardo DiCaprio występuje jako tajny glina infiltrujący gang bostońskiego króla (Jack Nicholson), który ma własnego mola (Matt Damon) w policji miejskiej. Wahlberg ma Beantown, które miejsca są dla geparda, więc nie jest zaskoczeniem, że pojawił się w tej przeróbce kryminału z Hongkongu Sprawy wewnętrzne (2002).
W roli drugoplanowej jako sierżant sztabowy Dignam, Wahlberg dodaje lokalny kolor i uliczne irlandzko-amerykańskie podejście do tego kapara „kto jest szczurem”, pokazując, że trochę jego szczególnej marki rozmachu idzie daleko. Mówiąc wprost, osobliwość w filmie, w którym każdy ma coś do ukrycia, Wahlberg otrzymał swoją pierwszą (i jak dotąd jedyną) nominację do Oscara za swoją kolej jako totem szorstkiej szlachty w morzu potrójnie krzyżujących się szkodników.
1 Boogie Nights (1997)
Wędrujący kalejdoskopowy rendering Paula Thomasa Andersona z końca lat 70. jest łatwo jednym z najlepszych filmów lat 90. i po raz pierwszy umieścił gwiazdę Wahlberga na mapie. Począwszy od doliny San Fernando w 1977 roku, występuje jako Eddie, dobrze wyposażony kierowca autobusu, który dostał wielką przerwę od reżysera Jacka Hornera (Burt Reynolds). Eddie, zmieniając się na Dirka Digglera, szturmuje branżę, ale jego egoizm i rosnąca zależność od narkotyków grożą obaleniem jego kariery.
Boogie Nights, wschodząca aktorka i wschodząca gwiazda (plus Reynolds, który otrzymał swoją jedyną nominację do Oscara), Boogie Nights pomogły rozpocząć lub ugruntować kariery wszystkich, od Philipa Seymoura po Julianne Moore, ale pod koniec dzień to zdjęcie Wahlberga na wskroś. Eddie / Diggler to pustka w centrum tego wirującego derwisza, czarnej dziury, która przyciąga wszystko, co stanie mu na drodze. Chociaż Wahlberg od czasu do czasu zamienia się w przemyślane przedstawienie tu i tam, Anderson uchwycił coś z pięknej pustki nieodłącznie związanej z jego urokiem, wykorzystując go jako płótno, na którym można wyświetlać obraz dekadenckiego przemysłu gwałtownie upadającego.
