Zaktualizowano 06 stycznia 2020: Wraz ze zwycięstwem Joaquina Phoenixa w Złotym Świecie buzz Oscara dla Jokera nadal rośnie. Sprawdź kilka innych niezapomnianych cytatów z jednego z największych filmów w 2019 roku.
Po wszystkich oczekiwaniach, wszystkich kontrowersjach i dyskusji Joker jest wreszcie w kinach, a ludzie pojawiają się w ogromnej liczbie, aby zobaczyć najczęściej dyskutowany film roku. Choć opinie na temat filmu są podzielone, wiele osób zgadza się, że jest to odważne i potężne podejście do kultowego złoczyńcy z komiksu.
Film jest mrocznym badaniem cierpiącego człowieka i miasta, które go ignoruje. Sposób, w jaki Arthur Fleck (Joaquin Phoenix) patrzy na świat, jest niepokojący, ale zapewnia także fascynujący wgląd w mężczyznę. W rezultacie powstają naprawdę niezapomniane linie w filmie. Oto 10 cytatów Jokera, które pozostaną z nami na zawsze.
15 „Wybacz mi śmiech. Mam stan”
Jednym z najważniejszych elementów postaci Jokera jest jego śmiech. Film ma bardzo interesujące podejście do tego aspektu, a śmiech Artura jest stanem, w którym cierpi, na który nie ma kontroli.
Ten stan jest prawdziwy, na który cierpią ludzie, i służy również jako fascynujący sposób ponownego zbadania kultowej postaci. Arthur wydaje się być zmartwiony, gdy się śmieje, i to jeszcze bardziej oddziela go od ludzi. Karta, którą nosi ze sobą, wyjaśniająca jego stan, to smutne spojrzenie na torturowanego mężczyznę.
14 „Czy to tylko ja, czy robi się coraz bardziej szalony?”
W tradycji Batmana Gotham jest zwykle przedstawiany jako rozbite miasto, zanim Batman przybywa, aby uratować dzień. Jednak Gotham, który widzimy w Jokerze, jest jeszcze bardziej ponury. Ustawienie z lat 70. zapewnia szorstką atmosferę temu miejscu i zawsze wydaje się, że jest to miasto, które wkrótce stanie w płomieniach.
Warunki Gotham prawdopodobnie odgrywają ogromną rolę w schodzeniu Artura do szaleństwa. Na początku filmu widzimy Artura rozmawiającego ze swoim pracownikiem socjalnym, który zmaga się z tym, jak straszne rzeczy się wydarzyły. To nawiedzająca wskazówka, jak złe rzeczy będą pod koniec filmu.
13 „Nie słuchasz, prawda?”
Pomysł bycia ignorowanym i przeoczonym jest ważnym tematem w Jokerze. Artur jest człowiekiem, który zmaga się z życiem i potrzebuje pomocy, ale otaczający go świat jest obojętny. Kiedy odwiedza swojego pracownika socjalnego, komunikuje frustrację tego uczucia.
Kiedy mówi mu, że ich program jest przerywany, Artur ubolewa, że nawet w tej przestrzeni, w której powinien uzyskać pomoc, jest ignorowany. Chce, żeby ludzie go słuchali i zwracali uwagę. W trakcie tej historii widzimy, że jest gotowy do ekstremów, aby zostać zauważonym.
12 „Ktoś, kto chowa się za maską”.
Film daje nam zupełnie inną wersję Thomasa Wayne'a niż kiedykolwiek wcześniej. Zamiast oddanego biznesmena, który chce wykorzystać swoje zasoby, aby pomóc mieszkańcom Gotham, jest on zaangażowanym w sprawy człowieka uprzywilejowanym, który odmawia uwzględnienia potrzeb osób mniej szczęśliwych.
Po tym, jak Arthur zabija obraźliwych ludzi w metrze, pojawiają się doniesienia o czujności w masce klauna. Wayne wypowiada się na temat tchórzy, którzy chowają się za maskami. Jest to niezbyt subtelny ukłon w stronę przyszłości jego syna i łączy Jokera i Batmana w ciekawy sposób.
11 „Ludzie zaczynają zauważać”.
Po morderstwach w metrze coś budzi się w Arthurze i wydaje się, że odkrył jakiś przekręcony cel. Co bardziej niepokojące, wydaje się, że inspiruje innych zdesperowanych ludzi w mieście swoimi morderczymi działaniami.
Arthur w końcu widzi, że zwraca na siebie uwagę, co wpływa na jego sens. Przypadkowo stał się symbolem rewolucji Gotham i jest skłonny kontynuować tę ciemną ścieżkę, aby nie był dłużej ignorowany.
10 „Mam nadzieję, że moja śmierć czyni więcej centów niż moje życie”.
Marzenie Artura o zostaniu komikiem jest tragiczne, ponieważ jego niepowodzenie w osiągnięciu tego celu prowadzi go do jego znacznie ciemniejszego. Daje to jednak również ciekawy wgląd w jego zaburzony umysł. Wydaje się, że Arthur nie rozumie humoru w taki sam sposób, jak inni, o czym świadczy „dziennik żartów”.
Wśród tych dziwnych bazgrołów i pomysłów powraca jedno zdanie: „Mam nadzieję, że moja śmierć zarobi więcej centów niż życia”. Jest to wskazówka na niezadowolenie Artura z jego obecnego życia, ale także przekonuje go, że jest przeznaczony na coś większego.
9 „Nie byłem szczęśliwy, jedną minutę mojego całego, kurwa, życia”
Pomimo wewnętrznych zmagań Artur stara się być ujmujący. Stara się rozśmieszać ludzi, śmieje się z żartów innych ludzi i stara się być miły dla każdego, kogo spotka. Jednak później przyznaje swojej matce: „Nie byłem szczęśliwy przez minutę mojego całego pieprzonego życia”.
To niepokojący wgląd w postać, która próbuje sprawiać ludziom radość, a jednocześnie czuje się tak źle. Film ma ciekawy pogląd na ludzi, którzy zmagają się z trudnościami, ale społeczeństwo wciąż im mówi, że powinni się uśmiechać.
8 „Kiedyś myślałem, że moje życie to tragedia …”
Tragedia postaci Artura polega na tym, że naprawdę chce przynieść światu radość i śmiech - po prostu świat tego nie chce od niego. Stara się zachować ten radosny światopogląd, nawet jeśli jego życie jest tak trudne, jak to jest. Ale kiedy rzeczy wciąż na nim spadają, staje się zbyt wiele do zniesienia.
Kiedy Arthur odwiedza matkę w szpitalu po dowiedzeniu się, w jaki sposób był molestowany jako dziecko, przyjmuje nowe podejście. Mówi: „Kiedyś myślałem, że moje życie to tragedia, ale teraz zdaję sobie sprawę, że to jest ** cholerna komedia”.
7 „Nazywasz się Arthur, prawda?”
Choć wydaje się, że w jego życiu nic innego się nie układa, Arthur kogoś spotyka. Jego przyjazna sąsiadka, Sophie (Zazie Beetz), polubiła Artura i zaczyna się z nim umawiać, nawet gdy pogrąża się coraz bardziej w szaleństwie i przemocy. Ale wiedzieliśmy, że to źle się skończy.
Kiedy Arthur wpuszcza się do mieszkania Sophie, jest zaskoczona, że znajduje go w swoim salonie. Mówi mu, że jest w niewłaściwym mieszkaniu, zanim zapyta „Nazywasz się Arthur, prawda?”. Właśnie dlatego zdajemy sobie sprawę, że jedyny szczęśliwy związek w życiu Artura był w jego głowie.
6 „Czy to nie jest piękne?”
Podczas gdy Joker w komiksach jest anarchistyczną postacią, która kieruje wszelkiego rodzaju przebiegłymi fabułami, Arthur jest zupełnie innym rodzajem złoczyńcy. Jest zagubiony i samotny, ale udaje mu się przypadkowo zainspirować ludzi swoimi własnymi gwałtownymi działaniami.
Niepokojące jest odwrócenie misji Batmana, aby stać się symbolem dla mieszkańców Gotham. Artur stał się tym symbolem i poprowadził ich na ścieżkę przemocy i zniszczenia. Po aresztowaniu Arthur widzi chaos, który go zainspirował, i pyta: „Czy to nie jest piękne?”. Czarny charakter naprawdę wygrał.
5 "Najgorsza część choroby psychicznej
„
Chociaż wiele osób prawdopodobnie poszło do tego filmu, myśląc, że zobaczy brutalne i mroczne podejście do komiksu, Joker jest o wiele bardziej związany z badaniem stanu zdrowia psychicznego i reakcji społeczeństwa na to.
Artur cierpi na ciężką chorobę psychiczną, ale widzimy niewiele współczucia dla jego stanu. Odnosi się to do jego poczucia ignorancji. Jeden z głębokich i bolesnych wpisów w jego dzienniku brzmi: „Najgorszą częścią choroby psychicznej jest to, że ludzie oczekują, że zachowujesz się tak, jakbyś tego nie robił”.
4 „Wszystko, co mam, to negatywne myśli”.
W filmie pojawia się niepokojący pomysł, że złoczyńca taki jak Joker nigdy nie zostałby stworzony, gdyby ludzie właśnie słuchali. Artur wie, że jest chory i chce pomocy, ale brak zainteresowania światem i jego walka powoduje jego spiralę spadkową.
Kiedy Arthur spotyka się ze swoim pracownikiem socjalnym, krytykuje ją za zadawanie tych samych pytań i nie dbanie o odpowiedzi. Jego wołanie o pomoc znów głucho. Jest to łamająca serce i przerażająca linia, doskonale dostarczona przez Phoenix.
3 „Nie dostałbyś tego”.
Gdy śledzimy Arthura w jego mrocznej podróży, film nadal bawi się ideą rzeczywistości. Widzimy, że dzieją się rzeczy, które później ujawniają się w umyśle Artura. Prowadzi to do zakończenia, które wskazuje na możliwość, że cała ta sprawa mogła być „żartem” w głowie Artura.
Po tym, jak Arthur obchodzony jest na ulicach podczas zamieszek, film szybko trafia do niego w areszcie w Arkham Asylum. Kiedy się śmieje, lekarz pyta, czy chciałby podzielić się dowcipem. Po prostu odpowiada: „Nie zrozumiałbyś”, co pozostawia niespokojne pytanie o to, co dzieje się w jego głowie.
2 „Czy możesz przedstawić mnie jako Jokera?”
Gdy Arthur przygotowuje się do swojego wielkiego debiutu w programie Murraya Franklina, prosi o przedstawienie go jako Jokera, ostatecznie przyjmując tytuł. Ten moment mógł być naprawdę niezgrabny, jednak film traktuje go jako chwilę, aby ponownie odkryć postać.
Zamiast imienia Jokera odnoszącego się do oszukańczej natury postaci, zostaje ona ponownie skonkretyzowana jako osoba, na którą patrzy się z góry i lekceważy, przyjmując obelgę, jaką mu nadano. Biorąc pod uwagę to, co nastąpi potem, jest to wskazówka na mrocznej zemście Artura przeciwko Murrayowi za to, że wyśmiewał Artura.
1 „Dostajesz to, na co, kurwa, król, zasługujesz!”
Kiedy Arthur zostaje zaproszony na wieczorny program prowadzony przez Murraya Franklina (Robert De Niro), po prostu wiesz, że stanie się coś złego. Rzeczywiście, Arthur wykorzystuje ten moment, aby zadebiutować swoją postacią Jokera i pociągnąć społeczeństwo do odpowiedzialności.
Po przyznaniu się do zabicia mężczyzn w metrze Arthur krytykuje Murraya i innych za to, jak traktują ludzi takich jak on. Kończy następnie ostatnim żartem: „Co dostajesz, gdy przechodzisz przez chorego psychicznie samotnika ze społeczeństwem, które go opuszcza i traktuje jak śmieci? Dostajesz to, na co, kurwa, zasługujesz!” Następnie zabija Murraya w telewizji na żywo w najbardziej szokującym momencie filmu.
