The Invisible Man to jeden z niekwestionowanych uniwersalnych filmów o potworach. To zdecydowanie dziwna gra, ponieważ czerpie z science fiction i, jak twierdzą niektórzy, może nawet nie być horrorem technicznym. Jednak bez względu na to, w jaki sposób się na to spojrzy, nadal jest to niekwestionowane arcydzieło. Wydany w 1933 roku, z udziałem młodego Claude'a Rainsa po raz pierwszy w amerykańskim kinie, był absolutnie oszałamiającą adaptacją znanej powieści autorstwa HG Wellsa z 1897 roku. Ludzie nazywają to „prawie doskonałym tłumaczeniem ducha książki”.
To powiedziawszy, było mnóstwo spin-offów, kontynuacji i transmutacji tego klasycznego dzieła. Wygląda na to, że Universal zamierza wkrótce pójść w ich ślady, ponownie uruchamiając system jako część uniwersalnego uniwersum ponownego uruchamiania potworów. Ponieważ był już kilkakrotnie modyfikowany, niektóre zmiany mogą być wymagane. Zobaczmy je teraz.
10 Zachowaj: ustawienie lokalizacji
Pierwotny Niewidzialny człowiek rozgrywa się w Anglii, w małej uroczej wiosce. Odbywa się to również w czasie premiery filmu, mniej więcej w początkach lat 30. XX wieku. Chociaż niektórzy fani chcieliby zobaczyć aktualizację, która ma miejsce w naszych czasach, ostatnio pojawiło się wiele wspaniałych fragmentów z epoki, szczególnie w gatunku horroru. Specyfiką tego nowego trendu jest Robert Eggers, który wydał wspaniałe filmy, takie jak The VVItch i The Lighthouse. Oczywiście nie są to jedyne utwory z epoki, które pojawiły się ostatnio, ale są świetnymi przykładami. Potężny reżyser, taki jak on, mógłby stworzyć coś tak obcego i obcego dla współczesnych widzów, że film byłby wybitny w porównaniu do flopa, jakim była Mumia.
9 Keep: jego maniakalna osobowość
Griffin, nasza główna postać grana przez Claude'a Rainsa, jest absolutnie wściekła. Nie zdaje sobie sprawy, że kiedy tworzy nalewkę, która pozwala mu stać się niewidzialnym, ma to niepożądany efekt uboczny, powodujący, że użytkownik jest całkowicie szalony. Opublikowano inną literaturę na temat związku chemicznego, którego używał, zwanego monocane. W tych fragmentach ujawniono prawdziwą naturę leku, zamiast wymieniać tylko jego zalety bielenia. Gdyby Griffin to wiedział, byłby bardziej ostrożny, zamiast angażować się w szał morderstwa, próbując przejąć kontrolę nad światem. Podejrzewam jednak, że nie mogło to być równie ekscytujące.
8 Zachowaj: brak przemocy graficznej
Przy tworzeniu horroru bardzo łatwo jest polegać na przemocy graficznej, odskokach i wskazówkach muzycznych, które mogą przestraszyć widza. Ma to swoje zalety, ponieważ mogą być bardzo skutecznymi narzędziami w rękach kompetentnego dyrektora. Jedną z rzeczy, które sprawiły, że oryginalny film był tak dobry i tak niepokojący, jest fakt, że przemoc jest zawsze implikowana, a następnie potwierdzenie, że stało się to po fakcie. Rzadko widzimy cokolwiek, co można by interpretować jako śmierć na ekranie. Biorąc pod uwagę to użycie subtelności, widz miałby o wiele bardziej psychicznie nawiedzające doświadczenie.
7 Keep: The Police Procedural Vibes
W oryginalnym filmie większość konfliktów Griffina nie ma charakteru wewnętrznego. Nie ma absolutnie żadnych skrupułów, by być szaleńcem, którym był. Jego prawdziwe problemy zaczynają się, gdy policja i wścibscy karczmarze zaczynają myśleć, że może na zewnątrz nie jest tylko zimno. Może bandaże, które nosi, nie są spowodowane kontuzjami. Może są ślepi na bardziej złowrogą prawdę czającą się pod powierzchnią. Kiedy prowadzi dochodzenie w swoim pokoju i znajduje sprzęt laboratoryjny, nietrudno wyobrazić sobie kogoś takiego jak David Fincher na fotelu reżysera, który przyniósł nam takie klasyki, jak Łowca Myśli, Se7en i Zodiak.
6 Keep: The Dangers Of Science
Coś, co The Invisible Man przynosi na stół, co odbija się echem we współczesnym Frankensteinie, to ogólna nieufność do metody naukowej, która jest niemal uniwersalna dla gatunku science fiction (gra słów zamierzona). We Frankenstein głównym konfliktem jest człowiek kontra świat lub, co dziwne, człowiek kontra Bóg, ponieważ potwór Frankensteina walczy ze swoim twórcą, dr Victorem Frankensteinem.
Chociaż nie do końca mamy tutaj do czynienia z tym ostatnim, mamy do czynienia z walką człowiek kontra technologia. Bez szalonej nauki, w którą zaangażowany był Griffin, nie zajmowalibyśmy się tym problemem. Cały film ma ostrzeżenie, że ludzkość nie powinna się wtrącać w pewne rzeczy.
5 Zmiana: nauka
Nie jest tajemnicą, że kiedy powieść została napisana w 1897 roku, a film został wyreżyserowany w 1933 roku, nauka nie była tak rozwinięta jak obecnie. Nie jest więc wielkim krokiem przypuszczenie, że część naukowej wiedzy o filmie nie należy do tabaki. Na przykład w jednej scenie widzimy, jak Griffin nakłada na oczy monocane, więc nie jest on tylko parą pływających siatkówki. Nie działałoby to jednak, biorąc pod uwagę, że A) zastosowanie wybielacza do oczu spowodowałoby niewyraźne widzenie, a B) oko potrzebuje tych elementów do działania.
4 Zmiana: The Ending Science
Na końcu filmu widzimy, jak Griffin umiera w łóżku. Kiedy znika z życia po wypowiedzeniu och-tak-głoszonego zdania: „Wtrącałem się w rzeczy, które człowiek musi zostawić w spokoju”, wraca do pełnej widoczności. Jeśli Monocane naprawdę jest po prostu niezwykle skutecznym wybielaczem, jak głosi postulat filmu, to nie powinien być znowu widoczny ani nic takiego. Można powiedzieć, że stanowi to nieco bardziej poetycki element wizualny filmu, ale tak naprawdę nie wynika to z mechaniki filmu.
3 Zmiana: Zakończenie ogólnie
Końcem jest oczywiście zajęcie stanowiska wobec technologii jako całości, tego, co my, ludzie, możemy wiedzieć, co powinniśmy wiedzieć itp. Postawa, którą przyjmuje, naprawdę nie działa dla postaci Griffina. Griffin jest absolutnym szaleńcem, ale ma energię umysłową i obecność umysłu, aby zrozumieć, że tak naprawdę nie powinien był robić tego, co ma. Zasadniczo socjopaci, tacy jak Griffin, nie odczuwają wyrzutów sumienia z powodu tych rzeczy.
2 Zmiana: efekty specjalne
Efekty specjalne w tym filmie są absolutnie genialne, ale ponieważ jest to restart - niezależnie od tego, czy jest to utwór z epoki, czy nie - będą musieli zmienić kilka rzeczy, aby wyglądało wiarygodne dla współczesnej publiczności.
Chociaż, miejmy nadzieję, nie będzie to oznaczać absurdalnej ilości CGI, pewne jest, że potrzebne są pewne aktualizacje. Konieczna będzie technologia zielonego ekranu, a nie tylko czarny aksamitny garnitur na tle czarnego aksamitu, który był pierwotnie używany.
1 Zmiana: Osobowość Gryfa
Gryf w powieści nie jest osobą całkowicie antyspołeczną, jak w filmie. Zamiast tego jest zaręczony i ma rodzinę, z którą współdziała. W filmie jest on tylko włóczęgą z jednym znajomym z przeszłości, który wykorzystuje do własnych celów. W książce jest już wściekły i głodny władzy, zanim nawet użyje wymyślonego przez siebie serum. Ten głód władzy zmusza go do stworzenia go w pierwszej kolejności. Najlepszym rozwiązaniem dla ponownego uruchomienia jest połączenie elementów, które tak uprzejmie udostępnili twórcy filmu i HG Wells, w syntezę i, miejmy nadzieję, stworzyć pełniejszy obraz postaci.
