Godzilla ma zamiar ryknąć z powrotem do teatrów, usiłując zetrzeć swoją splamioną spuściznę w amerykańskim przemyśle filmowym dzięki filmowi Rolanda Emmericha z 1998 roku, w którym prawdziwym potworem było całkowite zbezczeszczenie klasycznej wiedzy Godzilli. W tym celu wiele oczu spogląda na reżysera Garetha Edwardsa, który wkracza na światową serię przebojów po tym, jak został zauważony do pracy na znacznie mniejszej (i pod wieloma względami wolniejszej) linii indie sci-fi (Monsters).
Podczas kłótni prasowej Godzilla w Nowym Jorku Edwards rozmawiał z dziennikarzami o monumentalnym zadaniu stworzenia „właściwej” wersji Króla Potworów; wyzwania techniczne, narracyjne oraz cel uhonorowania oryginalnej wersji „Gojira” z To54 Film.
Czy możesz nam powiedzieć o wyglądzie potworów? O zachowaniu tego wyglądu, na którym dorastaliśmy, ale także uczynieniu go całkowicie nowym i onieśmielającym dla odbiorców XXI wieku?
Gareth Edwards: Tak, dobrze powiedzieliśmy projektantom - musisz spróbować sformułować to w taki sposób, aby uzyskać Godzillę, ale nie próbuj tego datować - i powiedzieliśmy: „wyobraź sobie, jak 60 lat temu Godzilla jest prawdziwe zwierzę, on naprawdę istnieje, a potem wychodzi 60 lat temu i był świadkiem ludzi w Japonii. I nikt nie zrobił zdjęcia, ale biegli i krzyczeli z powrotem do Toho Studios, robili oryginalne filmy i próbowali im go opisać. Wyszli i nakręcili wszystkie filmy, które znamy i kochamy, aw naszym filmie zobaczycie - chodzi o to, że zobaczycie oryginalne zwierzę, którego byli świadkami. Powinieneś być w stanie skorelować to i powiedzieć: „Och, widzę z opisu, jak doszli do tego garnituru Gojira”, ale to dałoby nam trochę licencji na zaktualizowanie go i zrobienie tego. bardziej realistycznie potencjalnie. A najważniejsze, co chciałem zrobić, to udoskonalić kształty, po prostu nadać mu nieco bardziej agresywne linie na twarzy i prostszą formę ostrzejszej sylwetki, dzięki czemu będzie trochę bardziej ostra.
Czy możesz mówić o obsadzie filmu? Ponieważ - z ludźmi - ( śmiech ) gdybym zobaczył tę listę i nie wiedziałem, że jest w niej potwór, pomyślałbym, że to film artystyczny.
GE: Dobrze. ( śmiech ) Myślę, że pomysł polegał na tym, że - to zabawne, bo kończysz - z każdym aktorem, szczerze mówiąc, i może powiedzą ci inaczej, ale z każdym aktorem wahał się, czy to zrobić, ponieważ istnieje wersja ten film, który ich zdaniem nie może być świetny. I czuję się jak wielu aktorów, masz wrażenie, patrząc na ich życiorysy: „Dobra, zrobię osobisty projekt, a potem zrobię projekt komercyjny. A potem zrobię osobisty projekt, a potem zrobię projekt komercyjny. ” I powiedziałem wszystkim, musicie to zrobić jako swój osobisty projekt. Nie traktuj tego jak hitu popcornu. Potrzebujemy spektaklu, który byłby tak mocny jak dramat Oscara. I wszyscy odpowiedzieli na to bardzo dobrze. A kiedy przeczytali scenariusz, zobaczyli, że jest w tym trochę emocji i, miejmy nadzieję, kolejna warstwa filmu oprócz zwykłego filmu o potworach, wszyscy wskoczyli na pokład.
_____________________________________
Wczesne recenzje Godzilla
_____________________________________
Czy możesz mi powiedzieć, jak ustalono, które miasto wyrzuci do śmieci?
GE: Tak, to była matematyka, ponieważ czułem, że to, co robimy koncepcyjnie, polega na tym, że bierzemy tę japońską ikonę, serię - jakikolwiek wyraz, którego chcesz użyć - i przynosimy ją do Ameryki. Kiedy więc rozmawialiśmy o tym, jaka była globalna podróż Godzilli w filmie, czułem się dobrze, najważniejsze jest to, że zaczyna się w Japonii, film zaczyna się w Azji, a pod koniec filmu przybywa do Ameryki. Gdy tylko to zrobisz, patrzysz na wybrzeże Pacyfiku. Masz Los Angeles, wiesz, masz duże miasta i czułem, że San Francisco ma - chciałem miasta, które ma związek z oceanem, wiesz? Wydawało się, że z zatoką i takimi charakterystycznymi punktami orientacyjnymi wydawało się, że coś z oceanu jest świetną zabawą w porównaniu z Los Angeles, co dosłownie przypomina wejście na plażę. być tym. ( śmiech ) I tak San Francisco wydawało się najlepszym placem zabaw - bez obrazy. Myślę, że to zaszczyt, gdy Godzilla niszczy twoje miasto.
Oglądaliście dwadzieścia osiem filmów Toho Godzilla . Które w szczególności - czy były jakieś, które były inspiracją bardziej niż inne? Lub na co spojrzałeś w różnych dwudziestu ośmiu filmach, by posłużyć za inspirację w filmie?
GE: Głównym, o którym zawsze rozmawialiśmy, był oryginalny czarno-biały film z 1954 roku. Dla wielu ludzi, którzy nie wiedzą o Godzilli lub dorastali w niektórych bardziej przyjaznych dzieciom wersjach, zaskakujące jest oglądanie oryginału, ponieważ jest to naprawdę bardzo poważna metafora Hiroszimy i Nagasaki, i wierzę, że jeśli Japończycy mogliby nakręcić film o Hiroszimie. Ale w tym czasie na Zachodzie po II wojnie światowej panowała cenzura, a oni nie mogli kręcić żadnych filmów o II wojnie światowej ani o swoich doświadczeniach, dlatego ukryli to pod radarem pod postacią filmu o potworach.
Miało to tak poważny wpływ, że to był nasz punkt odniesienia, ale osobiście - dzielą filmy Godzilli na epoki, a era Showa, która jest rodzajem lat 60., najbardziej mi się podoba. Od tego czasu mam wysoką tolerancję na wszelkiego rodzaju science fiction. I po prostu uwielbiam takie rzeczy jak „Zniszcz wszystkie potwory” i takie tam. Uwielbiam pomysł Monster Island i wielu stworzeń. To znaczy jak dziecko we mnie. Takie filmy, których niekoniecznie pokażę znajomemu i powiedzą „pokochasz to”. Wydaje mi się, że nabrałeś szczególnych smaków, ale i tak zdecydowanie wywarły one na mnie wpływ przy tworzeniu tego filmu.
Jak sobie poradziłeś z potworem? Czy to rejestracja wydajności, cyfrowa? Jaki rodzaj kombinacji?
GE: O tak. Była to głównie animacja, animacja klatek kluczowych. Do końca mieliśmy krótki okres czasu, kiedy zaangażował się Andy Serkis i jego zespół. A było to tym bardziej, że najszybszym sposobem na osiągnięcie wyniku, tak jak w przypadku aktora, jest posiadanie przez kogoś postaci. Możesz uzyskać wynik, jak powinna wyglądać reakcja lub określony ruch. Zrobiliśmy to przez krótki czas pod koniec, ale przede wszystkim była to animacja klatek kluczowych.
Początkowo oglądaliśmy setki filmów o zachowaniach zwierząt, takich jak filmy dokumentalne dotyczące dzikiej przyrody, i moje pierwsze podejście polegało na tym, że zamierzaliśmy po prostu skopiować naturę i to będzie to zwierzę. Patrzyliśmy na walczące niedźwiedzie i wiele innych rzeczy. I wtedy okazało się, że problem polega na tym, że kiedy wpadasz w sam środek programu dotyczącego dzikiej przyrody i oglądasz dwa zwierzęta, nie wiesz, co się do cholery dzieje. Dlatego zawsze opowiadają o tych rzeczach, ponieważ to bardzo mylące, jakie zwierzę - na przykład, czy jest zły czy przerażony. Po prostu nic nie możesz powiedzieć. Musieliśmy więc powoli wybierać od zwierząt i więcej w kierunku ludzkiej gry, dlatego Andy zaangażował się pod koniec. Tak naprawdę była to Moving Picture Company i Double Negative, które były dwiema głównymi firmami zajmującymi się efektami cyfrowymi -
Czy on naprawdę włożył kostium Godzilli, Andy? Czy tak się stało?
GE: Nie, nie.
Więc co dokładnie zrobił?
GE: Nastąpiło pewne uchwycenie ruchu, a następnie sfilmowali to i takie tam. I to był on i jego zespół - on ma zespół ludzi. I był używany głównie jako odniesienie dla animatorów, ponieważ mamy tak wąski okres czasu, aby przekonwertować wszystko i właściwie z niego korzystać. To było bardziej jak odniesienie do - szybciej rozmawiać z aktorem i uzyskać ten występ, niż czasem z animacją. Może to być nieefektywne, ponieważ zajmuje dużo dłużej, a pod koniec nie mieliśmy czasu, więc postanowiliśmy spróbować użyć Andy'ego, aby przyspieszyć grę. Ale to zdecydowanie animatorzy byli później po spektaklu.
Jestem ciekawy, co nie sprawiło, że poczułeś się trochę zdenerwowany na ekranie?
GE: Szczerze mówiąc, jest wiele rzeczy. Kiedy kręcisz film, jest wiele, wiele scen i wiele moich ulubionych małych pomysłów lub ujęć nie ma w filmie, ponieważ musisz pomyśleć o nim jako całości. Z emocjonalnego punktu widzenia, jeśli chodzi o moją miłość do Godzilli , najtrudniejszą rzeczą była Akira Takarada, która była w oryginalnych filmach, zrobiła dla nas scenę pierwszego dnia. I wtedy wydawało się to bardzo właściwe, ponieważ grał w oficerze imigracyjnym, który wita postać Aarona w Japonii, i to było jak ten idealny pierwszy dzień pierwszego strzału. A potem, kiedy skonstruowaliśmy film, jak wszystko, w zasadzie była duża presja, aby kontynuować przygodę i dostać się do potwora, wiesz, jak najszybciej i takie rzeczy, i tak wiele rzeczy wyszło tej części filmu, dużo i wiele, i trzymałem się tego do ostatniej sekundy, a pokazy wciąż uważały, że kiedy go testowaliśmy, musieliśmy go skrócić. I tak musiało się skończyć. Co jest chyba moim największym żalem.
A jego komentarze na temat nieobecności w filmie? Słyszałeś od niego?
GE: Napisałem do niego, tak. I, jak sądzę, zrobił czat. Jest prawdziwym dżentelmenem, więc myślę, że rozumiał. Ale to tylko jedna z tych okropnych rzeczy w tym procesie.
-
