Ponieważ Lucasfilm został zakupiony przez Disneya, ożywiając kultową serię Star Wars dla nowej generacji, wybory reżysera dokonane przez prezydenta Lucasfilma i menedżera marki Kathleen Kennedy były interesujące, jeśli nie szczególnie ryzykowne. Decyzja o przekazaniu projektu prehana Han Solo Philowi Lordowi i Christopherowi Millerowi (film Lego) okazała się być jedną z ich ekscentrycznych wyborów, ale z plotkami, które upłynęły trzy tygodnie do końca głównej fotografii, para nie ma siedzenia dyrektorów. Pozostaje wiele pytań na temat tego, co doprowadziło do tego niechlujnego podziału - plotki krążą wokół kreatywnej kontroli i starcia osobowości z Kennedym i scenarzystą Lawrence'em Kasdanem (pisarzem Raiders of the Lost Ark, z trzema filmami Star Wars oraz projektem Solo). Być może nigdy nie poznamy prawdy leżącej u podstaw tej decyzji, ale na niecały miesiąc przed terminem D23 Expo Disneya i Comic-Conem w San Diego na horyzoncie Lucasfilm był zmuszony szybko podjąć decyzję dotyczącą dyrektora zastępczego, a ich wybór nie był żaden. inny niż Ron Howard.
Zdobywca Oscara za A Beautiful Mind, Frost / Nixon i Rush nie znalazł się na szczycie listy fanów Star Wars dla tego projektu, chociaż sam George Lucas zaoferował mu możliwość wyreżyserowania The Phantom Menace (okazja nazwał „honorem, ale byłoby to zbyt zniechęcające”). Przyznał także, że miał różne możliwości reżyserii filmów o superbohaterach, ale niestety nie, ponieważ nie dawałyby wiele miejsca na eksperymenty. Szanse na to, że pozwoli mu zejść ze stada z Hanem Solo, są niewielkie, ale prawdopodobnie dlatego został zabrany na pokład. Wbrew wszystkim fanom i krytycznym obawom, że Howard jest zbyt tępy lub robotniczy, aby podjąć się tego rodzaju projektu, takie słowa ignorują różnorodną pracę, która pokazuje, jak zdolny jest do wszechświata Gwiezdnych Wojen.
Ron Howard dorastał w branży filmowej, debiutując w wieku 9 lat, zanim pojawił się w popularnym serialu telewizyjnym The Andy Griffith Show, chociaż jego najbardziej kultową rolą w telewizji jest prawdopodobnie Happy Days (lub narrator Arrested Development). Rok przed dołączeniem do tej serii wystąpił w American Graffiti, dramacie o dojrzewaniu George'a Lucasa nakręconym przed Star Wars. Debiut reżyserski Howarda, niskobudżetowa komedia akcji o nazwie Grand Theft Auto, została wyprodukowana przez doświadczonego reżysera filmów B Rogera Cormana, człowieka znanego z dawania wielu talentom w branży pierwszych występów w Hollywood (w tym Francisa Forda Coppoli, James Cameron i zmarły Jonathan Demme).
To właśnie Corman dał Howardowi radę, by był produktywny i wydajny, a wszystko to stanowiło znaczny wkład w jego studio. W wywiadzie Howard zauważył rozmowę z Demme na temat entuzjazmu Cormana do zachęcania reżyserów do eksperymentowania, dopóki wykonali pracę na czas, co wydaje się solidnym podsumowaniem etosu reżyserskiego Howarda. To człowiek urodzony w systemie z lat 70., w którym wymarły stare studia, który celowo nawiązuje do obu okresów w swoim stylu.
Ten styl jest często odrzucany jako zdecydowany lub przewidywalny, co jest niesprawiedliwe i zmniejsza rodzaj pracy wykonywanej przez Howarda. Jego gotowość do przyjęcia szczerej sentymentalizmu, przy pracy takiej jak Parenthood, ma wyraźnie kapryjski klimat, wzywając do pracy jak It's Wonderful Life i złoty wiek znacznika bombastycznych emocji. Splash, jeden z jego najwcześniejszych filmów, zaskakująco utrzymuje się jako bezczelny komiks rom, który bawi się głupimi przesłankami, pozwala na pójście o wiele dziwniej niż wiele filmów z tej epoki kiedykolwiek się odważy i wykorzystuje swoją obsadę z największym efektem. Frost / Nixon to zgrabny, ostro skonstruowany dramat, który zamienia dialog w mocne sparingi, podczas gdy niedoceniana kryminalnie choreografia Kopciuszka Człowiek przedstawia jedne z najlepszych scen bokserskich we współczesnym filmie.
Podobnie jak jego filmowi przodkowie, Howard jest zadowolony z tłumu, a publiczność gromadzi się do jego produkcji (z kasą o wartości brutto ponad 1, 8 miliarda dolarów), z mieszanej torby „zostaw mózg przy drzwiach” rozrywki Roberta Langdona trylogia (najlepiej Anioły i Demony) złożonym thrillerom, takim jak Backdraft i Apollo 13. Jego niskie punkty są liczne - Piękny Umysł pozostaje jednym z najbardziej rażących wyborów Akademii dla Najlepszego Obrazu, podczas gdy Dylemat jest bezcelowym dla wszystkich wysiłkiem zaangażowany - ale u szczytu Howard jest silnym talentem, zręczną ręką z detalami i zespołami, a także zręcznym nastawieniem do historii i postaci. On nie jest autorem, który jest pionierem dla szeroko otwartych oczu początkujących, ale trudno jest kłócić się z tak solidnym katalogiem wstecz.
Następna strona: Han Solo potrzebuje dyrektora robotnika
1 2
