W 3D Beowulf to niesamowite wrażenia wizualne, które musisz zobaczyć … ale zostaw dzieci w domu.
Zanim zacznę recenzję, muszę wyjaśnić kilka rzeczy:
1. Nie czytałem materiału źródłowego w żadnej formie, czy to klasycznego wiersza, czy też jego graficznej powieści.
2. Ludzie, proszę zignorować ocenę PG-13 przyznaną temu filmowi. To jest film z oceną R !! Jak do diabła otrzymano PG-13, oszałamia mnie.
3. Jest to przegląd wersji filmu IMAX 3D, a nie standardowej wersji projekcji, a przegląd odzwierciedla to doświadczenie.
Fabuła Beowulfa jest bardzo prosta: potwór okresowo dręczy lokalne królestwo, król w końcu mówi, że wystarczy, bohater i jego bogata grupa ludzi pojawiają się, by pokonać potwora, potwór pokonany … ale nie naprawdę.
Prawdopodobnie przeczytałeś o tym (wiele artykułów na ten temat tutaj na tej stronie) i między wszystkimi dziwnościami kampanii reklamowej (ograniczone przyczepy do filmu podobno PG-13) a rozmową o tym, jak prawdziwe (lub fałszywe) CGI wyglądają postacie, być może zastanawiasz się, czy warto je obejrzeć.
Jestem tu, by ci powiedzieć: Piekło tak, to prawda.
Gdy film się otworzy, uderzasz efektem 3D od samego początku, gdy logo firmy produkcyjnej i studia pływa przed tobą. Stamtąd przechodzimy do panoramicznej scenerii wsi i miasta i lecimy w jego kierunku. Jak dotąd efekt 3D jest wyjątkowo fajny, co daje widzowi szansę na dostosowanie się do niego, zanim zacznie się prawdziwa historia.
W końcu wchodzimy do budynku, w którym mieszczanie gromadzą się na uroczystości, i tutaj spotykamy króla Hrothgara (Anthony Hopkins), jego znacznie młodszą królową Wealthow (Robin Wright Penn) i prawą rękę króla Unferth (John Malkovich). Król jest pijany i ledwie ubrany w coś, co wydaje się być niczym więcej niż prześcieradłem, i świętuje budowę tego nowego miejsca spotkań, gdy jego żona patrzy z niesmakiem na swoje stare, nadwagą i pijane ja. Świętowanie jest dość głośne i jesteśmy świadkami bardzo dalekiego ujęcia, które opuszcza miasto i kieruje się w góry. W końcu docieramy do jaskini, w której żyje potwór Grendel (działający przez Crispin Glover). Grendel ma niesamowicie wrażliwy słuch i niestety dla niego akustyka jaskini wzmacnia dźwięk uroczystości do poziomu rozdzierającego uszy.
Grendel to smutne i okropnie zniekształcone stworzenie, które żyje z żywego inwentarza, którego zabił. Ma upodobanie do ludzi, ale jego matka Angelina Jolie stara się ograniczyć jedzenie ludzi do minimum. Jednak w tym momencie hałas jest zbyt duży dla Grendela, który udaje się do miasta i morduje prawie wszystkich w okolicy w bardzo długiej i makabrycznej scenie. Z jakiegoś powodu nie zabija króla, wydaje się niemal zakochany w nim, chociaż król chce, aby walczył.
Po tym szaleństwie Król wysyła wiadomość, że potrzebują bohatera, aby zabić potwora, a my spotykamy Beowulfa i jego chłopców, którzy płyną czymś, co wygląda jak statek Wikingów na wzburzonym morzu. Przybywają i okazuje się, że Beowulf i Król znają się od dawna. Winstone gra Beowulf z całą mocą króla Leonidasa w 300, ale z nadmierną dumą. Lubi chwalić się (i upiększać) opowieściami o swoich przygodach, w tym wyjaśniać, dlaczego przegrał wyścig pływacki na wzburzonym morzu z innym mężczyzną.
Nie chcę zepsuć zbyt wiele, ale oczywiście wiesz, że ostatecznie walczy z Grendelem. Beowulf ma dziwną męską logikę, że skoro potwór jest nieuzbrojony, musi z nim walczyć również zupełnie nieuzbrojony. Teraz, kiedy mówię całkowicie nieuzbrojony, mam na myśli to.
Walczy z potworem nago.
Teraz rozumiem pragnienie pozostania wiernym oryginalnemu wierszowi, ale muszę powiedzieć, że to co najmniej rozpraszało mnie. Przez połowę czasu zwracałem większą uwagę na metody twórcze, których używali, aby zablokować widok jego krocza w tej scenie. Tak, rozumiem o co chodzi: to był człowiek kontra potwór na najczystszym forum, ale mam na myśli, że wtedy walczyli nago na igrzyskach olimpijskich, więc myślę, że to było coś takiego. Facet mógł przynajmniej założyć męską spódnicę lub coś w tym rodzaju.
W końcu Beowulf spotyka zmieniającą kształt matkę Grendela, która zawiera z nim układ, który prawdopodobnie uczyni go królem na zawsze. Oczywiście wiemy, co się dzieje, kiedy zawierasz układy z demonami.
Mam krótką listę rzeczy, których nie lubiłem w tym filmie … Wspomniałem już, że nagi facet walczy ze sceną z potworami. Inną rzeczą, która naprawdę mnie niepokoiła, jest to, że reklamuje się ją jako film PG-13. W przypadku filmu, który jest w tej ocenie, jest dużo rozmów seksualnych i kilka scen jednego z mężczyzn Beowulfa zdecydowanych na nocleg bardzo dużej kobiety o piersiach poprzez niezbyt subtelne komentarze. Istnieje również mnóstwo intensywnej i makabrycznej przemocy. Poważnie makabryczni ludzie. Tylko dlatego, że to CGI, nie sprawia, że jest „OK”, zwłaszcza gdy ma być fotorealistyczna.
Nie zrozum mnie źle … Myślę, że przemoc należała do tego filmu. W rzeczywistości wolałbym, żeby nie próbowali zdobyć PG-13, a zamiast tego wybrali ocenę R i zwiększyli intensywność.
Mówiąc o CGI, czytałem komentarze recenzentów, mówiąc, że wyglądało to jak gra wideo i że oczy bohaterów nadal mają „martwy” wygląd charakterystyczny dla ludzi tworzonych przez CGI. Na to odpowiadam: Oszalałeś?
Z pewnością nie przez cały film i z każdą postacią, ale były chwile, kiedy oglądałem zbliżenia Raya Winstone'a lub Anthony'ego Hopkinsa i myślałem „Cholera, jesteśmy tam 99, 9%”. Słabość tkwiła w większości kobiecych postaci: Robin Wright Penn wyglądała jak żywa lalka Barbie, a kobiety ze wsi wydawały się dość sztuczne. Ale główne postacie męskie? Święta krowa … cholernie niesamowita. Nie wiem, co się dokładnie zmieniło od ostatniego filmu CGI Roberta Zemeckisa The Polar Express, ale różnica polega na nocy i dniu. Bohaterowie tego filmu mieli przerażający żywy manekin, którego zupełnie brakowało większości bohaterów tego filmu, zarówno zwierzęcych, jak i ludzkich.
Angelina Jolie wyglądała niesamowicie, jak na okładkę magazynu w wersji z aerografem. Tak, była zasadniczo naga (ponownie, PG-13?) W więcej niż jednej scenie. Zadziwiający był sposób, w jaki uchwycili jej twarz podczas mówienia. Dla mnie wyglądała na tak żywą, jak ją widziałem w każdym filmie. W przedstawieniach Winstone'a, Hopkinsa i Brendana Gleesona (Wiglaf) można było zobaczyć niuanse ich występów, uchwycone przez najsubtelniejsze ruchy twarzy i mimikę, które rejestruje się podświadomie podczas rozmowy z kimś.
A smok? Najfajniejszy cholerny smok, jaki kiedykolwiek widziałem na filmie.
Ogólnie rzecz biorąc, było to niesamowite doświadczenie i zaskakujące, że efekty 3D, które najmniej mi się podobały, to odmiana „na twoją twarz”: włócznia wystająca z ekranu w stronę publiczności i tego typu rzeczy. To, co uczyniło to doświadczenie bogatym, było wtedy, gdy było subtelne i prawie dosłownie wciągnęło cię do filmu. Jeśli zamierzasz obejrzeć ten film, upewnij się, że oglądasz go przynajmniej w wersji cyfrowej 3D. Jeśli możesz zrobić z niego kino IMAX, to bonus. Beowulf to film, który kruszy ludzi z barierami 3D.
Przyszłość kinowych wrażeń to 3D i już tu jest.
