W maju zeszłego roku Screen Rant udał się do zestawu Seaorm filmu Anchorman 2: The Legend kontynuuje jeden z ostatnich dni filmowania i rozmawiał z reżyserem Adamem McKayem i gwiazdą Willem Ferrella. Kilka miesięcy później, podczas postprodukcji, mieliśmy okazję odwiedzić zatokę edycji i ponownie porozmawiać z McKayem, a także z redaktorem Brentem Whiteiem, oglądając wybrane sceny (o nich tutaj) z kontynuacji komedii.
Poniżej znajduje się transkrypcja naszej sesji pytań i odpowiedzi, w której Don Kaye w imieniu Screen Rant i grupa dziennikarzy rozmawiają z McKayem i Whiteem o dwóch filmach Anchorman, kręcąc sequel i utrzymując go w zabawny sposób i odpowiednio nieodpowiedni z nowymi dowcipami i powracającymi postaciami.
-
Przy pierwszym filmie pozostało tyle materiału, że nakręciłeś cały drugi film Wake Up Ron Burgundy. Jak długo trwało pierwsze cięcie tego?
Adam McKay: Pierwsze cięcie trwało cztery i pół godziny. Potem nasze pierwsze cięcie, w którym wszystko było śledzone, trwało około trzech godzin. To grało. Grała jak prawdziwy film z początkiem, środkiem i końcem w ciągu trzech godzin. Myślę, że sprawdziliśmy nasze pierwsze cięcie po dwóch i pół godzinie. To był najlepszy screening, jaki kiedykolwiek przeprowadziliśmy przy takiej długości tłuszczu. Zwykle, gdy wybija dwie i pół, trzy godziny, publiczność wyczerpuje się i zaczyna ziewać. Tym razem grała właściwie przez cały czas. Prawdopodobnie nakręciliśmy milion i ćwierć stopy filmu. Trudno powiedzieć teraz, ponieważ wszystko jest cyfrowe, ale prawdopodobnie tak łatwo.
Czy kiedykolwiek myślałeś o zrobieniu komedii „To szalony, szalony, szalony, szalony świat”? Coś, co żyje na tej długości i które można poddać kontroli?
McKay: To jest dość długie. To teraz jest 153 (minuty) bez kredytów, więc skończy się to na dwóch godzinach, co jest zdecydowanie najdłużej, jakie kiedykolwiek zrobiliśmy … Nie wiem, czy potrafię zrobić coś niesamowitego. To nie jest Szalony, Szalony, Szalony, Szalony Świat, ale jest bardzo długi w porównaniu do tego, co zwykle robimy. Ale to jest dobre. To nie trwa długo. To gra. Musicie nas powiadomić. Ale wydaje się, że energia przenosi wszystko. Ale rozmawialiśmy o tym. Kiedy pokazaliśmy wersję trwającą dwie i pół godziny, zapytaliśmy: „Czy powinniśmy to zrobić To szalony, szalony, szalony, szalony świat?” Sprawdziliśmy, jakie były najdłuższe komedie, a najdłuższe były Blues Brothers po dwóch i pół godzinie. Mówiliśmy: „Nie zamierzamy tego robić”.
A co z rozszerzoną edycją Petera Jacksona w filmach domowych?
McKay: Zabawne, że tak mówisz. Brent był redaktorem pierwszego Anchormana ze mną. Wszedłem do redakcji i powiedział: „Myślę, że masz tu cały drugi film”. Brent faktycznie przerwał wersję Wake Up, Ron Burgundy, gdzie wróciliśmy i włączyliśmy lektury. Tym razem przyszedłem do redakcji i powiedziałem: „Cóż, Brent, czy mamy drugi film?” Brent mówi: „Właściwie nie masz drugiego filmu, ale masz zupełnie inny film z zupełnie nowymi dowcipami”. Idę: „Co masz na myśli?” Mówi: „Każdy żart można zastąpić innym”. Wszystkie są wysokogatunkowe. To było szalone i, oczywiście, robimy to teraz. Myślę, że mamy 250 żartów alternatywnych?
Brent White: To jest jak 240. Coś w tym stylu. Jeśli obejrzałeś ten film, a oni powiedzieli: „Hej, wróć i zobacz ponownie Anchorman 2 z 240 nowymi dowcipami”. Czy zapłaciłbyś gotówką i poszedłbyś obejrzeć film ponownie?
Tak. Nawet jeśli pojawi się pięć nowych żartów. Nie sądzę, żeby ktokolwiek zrobił coś takiego wcześniej. W efekcie wszyscy byliby bardzo zainteresowani.
McKay: Tak mówiliśmy! Jeśli ktoś powiedziałby mi, że to Pulp Fiction zmieni wszystkie nowe historie i nowe monologi Sama Jacksona, nie ma mowy, żebym tego nie zobaczył. Pytanie brzmi: czy Paramount wydaje to w kinach? Czy to pokazy o północy czy tylko VOD i DVD?
Nie każdy film może to zrobić, ale różnica polega na tym, że kiedy rozmawiasz z ludźmi i widzisz, jak głęboko wsiąkli fani filmu - to nie tylko film, który lubią - to ich ulubiony film. To film, który znają każde słowo. Tego typu rzeczy. Dlatego myślę, że możesz to z tym zrobić. Ludzie chętnie powiedzieliby: „250 nowych żartów? Wrócę natychmiast”.
McKay: Mam nadzieję, że to zrobią. Nawet jeśli zrobili to tylko na 200 ekranach czy coś w tym stylu. Po prostu zobacz, jak gra. Naprawdę to przetestujemy. Mówimy o postawieniu go przed tłumem. Zaletą jest to, że te dowcipy nie muszą przechodzić przez publiczność, że dostaje się dziwniejsze dowcipy.
Biały: Możesz naprawdę wyjść na te styczne, których nie mogliśmy do końca umieścić w filmie, ponieważ musi to być PG-13 na pudełku lub cokolwiek to jest. Jest trochę otwartych rzeczy, które ze względu na czas, rytm lub cokolwiek innego, moglibyśmy umieścić w tej wersji i pozwolić, aby była trochę gruba.
McKay: Tłumaczenie: Więcej szalonych gówna.
Kto wychodzi na najdalszą styczną?
McKay: Jest taki bieg, w którym Ron Burgundy i Brian Fantana rozmawiają o implantach piersi i wszystkich alternatywach, które używają teraz do silikonowania. Nikle, mięso taco. To tylko ten długi, szalony bieg, który próbowaliśmy w pewnym momencie. Publiczność testowa brzmiała: „nie, dziękuję”. Ale wciąż nas to śmieje. To część zabawy.
Meagan Good, jaka jest historia jej postaci?
McKay: Więc ona jest menedżerem całej nowej sieci - nie jest właścicielem, ale jest codziennym zarządcą tego. I jest, wiesz, jest asskickerem, jest genialna, poszła do Columbia School of Journalism, i typowego rodzaju rzeczy w tym sensie, że jest, jak wiesz, zbyt wykwalifikowana do tej pracy, ale oczywiście dlatego, że jest kobietą, ponieważ jest mniejszości, ci idioci nie potrafią tego obejść na początku, a potem kopie ich tyłek tak bardzo, że nie mają wyboru, muszą ją zaakceptować. Więc jest niesamowita w filmie. Gra naprawdę, naprawdę dobrze i zabawnie jak diabli i jest piękna. Była świetnym dodatkiem do tej obsady, a patrzenie na zmagania się Burgundii z, wiesz, kwestią wyścigu było po prostu bardzo zabawne. I zapominasz, jakby wczesne lata osiemdziesiąte były naprawdę, gdy zobaczyłeś ten wielki skok - miałeś nadejść The Cosby Show i, wiesz, pewna muzyka była głównym nurtem, więc naprawdę jest to moment, w którym ludzie, tacy jak Ron, Burgundia zajmowałaby się, wiesz, kwestiami rasowymi. To był dla nas naprawdę zabawny związek w tym filmie i wydawał się wystarczająco nowy i wystarczająco odmienny - jest tak różną energią dla tego filmu, że naprawdę działał dobrze.
Czy wiemy, gdzie jest Veronica?
McKay: Wiemy, gdzie ona jest. Tak. Musisz to zobaczyć. Dajemy wam dużo!
Czy przez pierwsze kilka dni filmowania odczuwałeś jakąś presję? Czy podobało ci się: „Człowieku, bawimy się czymś, co ludzie tutaj naprawdę kochają”, wiesz?
McKay: Wiesz, myślałem o tym wcześniej. Duch tego filmu jest taki: „Kto się pieprzy?” że gdybyś miał presję, to unieważniłoby całą przesłankę filmu. Jakby, wiesz, byłoby tak, jakby Sex Pistols musieli się martwić, czy ich gitary są dostrojone. Na przykład, nie musisz się w to wkurzać, żeby to zrobić. Więc tak naprawdę nie myślisz o tym, kiedy to robisz. Po prostu próbujesz się rozśmieszyć, próbujesz wymyślić szalone gówno, a to naprawdę gra z zestawu. A potem pod koniec dnia czasami mówisz: „Och, to był dobry dzień” lub „Hej, to może być dobry”, ale w tej chwili zawsze staramy się, aby każdy inny śmiech. To jest motorem tego wszystkiego, więc nie, nie bardzo. Teraz, kiedy to się skończyło, jesteś jakby: „Hej, zastanawiam się, co ludzie o tym pomyślą”, ale w tej chwili po prostu się śmiejemy. Wiesz, Paul Rudd w bieliźnie, pozuje z modelem bielizny. Wiesz, ci faceci latają w Winnebago na gigantycznym gimbalu przez jakieś pół dnia. To są dni. Podczas gdy to robisz, trudno jest mieć standardy.
Jesteśmy teraz w czasach, w których wyścig jest tak gorącym tematem, i wydaje się, że w zwiastunie jest to duża część. Czy martwiłeś się o to, czy byłeś tego świadomy, to naciska kilka przycisków, to obraża niektórych ludzi, kiedy to piszesz?
McKay: Tak, wiedzieliśmy, że jest cienka linia. Mam na myśli, że ci faceci są tak głupi, że nie, temat wyścigu nie jest taki, jak teraz. Chodzi o to, że są tak niewinni i tak głupi, że nigdy tak naprawdę nie jest to wredne ani celne. Mam na myśli, że zobaczysz w całym filmie, że tak naprawdę tego nie rozumieją, a potem zaczynają - zawsze, nigdy niczego w pełni nie dostają, ale pod koniec filmu trochę to dostają, więc
.i zajmują się w tym filmie około pięcioma lub sześcioma różnymi kwestiami, tak że to nie tylko, tak jak w pierwszym filmie, był to tylko pomysł kobiety u władzy. W tym filmie teraz jest rasa, jest inna kobieta u władzy, jest, wiesz, psychologia, jest, wiesz, są problemy z dzieckiem
są różne rzeczy, z którymi mają do czynienia. I oczywiście sława i pieniądze, których nigdy wcześniej nie widzieli.
Wspominałeś o gimbalu na scenie Winnebago, jak wyglądał ten proces? Wydawało się, że to ładna scena z efektami dla komedii.
McKay: Tak, okazało się, że to ogromny ból w dupie. Napisaliśmy to o drugiej nad ranem, śmiejąc się jak idioci, a potem nagle rzeczywistość brzmiała: „O Boże, musimy to wszystko zrobić”. To był ogromny gimbal z Winnebago. To oni zwisali z zielonego ekranu, w Winnebago podwajały się sztuczki kaskaderskie, to wtedy płyty musieliście dostać od środka. Potem były wszystkie przedmioty, które musieliście zdobyć, musieliście mieć fałszywe kule do kręgli i prawdziwe kule do kręgli. To chyba trzy dni strzelania, aby uzyskać tę głupią, krótką sekwencję. Nikomu tego nie mów.
Biały: Możesz poczuć pracę i pieniądze za nią, tak.
McKay: Zajęło nam godzinę, było łatwo.
Oglądając ten film, masz wiele postaci, które oferują wiele różnych rodzajów humoru, ale Brick szczególnie jest facetem, który może powiedzieć cokolwiek, a jego zabawne jest to, że im bardziej niejasne, tym lepiej, czy istnieje skłonność do nadużywania tego? Za dużo Cegły?
McKay: To dobre pytanie, Brent i ja cały czas o tym rozmawiamy. Jest zdecydowanie Harpo Marksem zespołu w tym sensie, że nie ma dla niego żadnych zasad. On może wyjść ze scen. Może komentować sceny. On może patrzeć w kamerę. Więc on ma tę magiczną moc. A jeśli chodzi o rytm, może się po prostu śmiać. Ma jedną linijkę w filmie, która nie jest nawet żartem, i śmieje się. Po prostu coś mówi, a tłum wariuje. Właściwie zrobiliśmy przepustkę, przez którą przechodziliśmy, patrzyliśmy na Brick i wyciągamy wszystko, co jest przeciętne lub -
Biały: spocony.
McKay: Spocony, a my powinniśmy, że powinna być wysokiej jakości tylko wtedy, gdy jest Brick.
Biały: Absurd i tylko coś, co tak naprawdę mówi coś. Komentuje to w bardzo dziwny sposób.
McKay: Tak, to musi być nowa przesłanka. To musi być ten, który widziałeś w Winnebago, gdy on nie rozumie, co to jest wspomnienie. Nigdy wcześniej nie widziałem tego żartu. Masz rację, to bardzo kuszące, ponieważ dosłownie umieszczasz go w dowolnej scenie i się śmiejesz. Musisz być z tym bardzo ostrożny.
-
