Lata 90. były szczególnie ważnym okresem dla kina amerykańskiego. Znani twórcy filmowi, tacy jak Steven Spielberg, Coen Brothers i James Cameron, zrobili jedne z najbardziej pamiętnych filmów ze swojej kariery, a nowi autorzy, tacy jak Wes Anderson, PT Anderson i Quentin Tarantino, eksplodowali na scenie i na nowo zdefiniowali sposób, w jaki oglądamy film. Dramatyczne zmiany w technologii pozwoliły na nadanie zupełnie nowego wymiaru efektom specjalnym, a koniec zimnej wojny rzucił nam wyzwanie do refleksji na temat XX wieku z mniejszym gratulacją w naszych filmach.
Aby ustalić, co stanowi najlepsze filmy z lat 90., powierzyliśmy kilkunastu naszym pisarzom utworzenie wszechświata składającego się z pięćdziesięciu filmów, a następnie głosowanie nad tymi filmami w celu wyłonienia pierwszej dwudziestki. Głosy były ważone, przy czym znacznie więcej punktów przyznawano wysokim rankingom niż niższym rankingom, dzięki czemu nawet wartości odstające, które niektórzy z nas uważali za genialne, miały szansę dostać się na listę. Niektóre niespodzianki znalazły się na naszej liście ( What About Bob , Terminator 2 ), podczas gdy niektóre wielkie filmy nie zrobiły cięcia ( Titanic , Lista Schindlera ).
Czy twoja lista pasuje do naszej? Kliknij, aby się dowiedzieć! Oto 20 najlepszych filmów Screen Rant z lat 90.
21 What About Bob (1991)
Kiedy Bob (Bill Murray), pacjent psychiatryczny z litanią fobii, umawia się z zjadliwym i egotystycznym doktorem Leo Marvinem (Richard Dreyfuss), żadne z nich nie wyobrażało sobie, jak bardzo ich życie się zmieni. Dobroduszne prześladowanie Boba prowadzi go do podążania za doktorem Marvinem do domu wakacyjnego w New Hampshire, gdzie podbija serca rodziny Marvina, niszcząc przy tym zabawny umysł dobrego Doktora. Choć nie tak wzniosły jak niektóre inne filmy tamtych czasów, prawdopodobnie oznaczał koniec stylu Bill Murray w stylu „Saturday Night Live”, zanim twórcy tacy jak Wes Anderson, Sofia Coppola i Jim Jarmusch na nowo odkryli go jako „poważnego” aktora.
Ta komedia goofballowa pozostawiła po sobie „me me me” z lat 80., a reżyser Frank Oz ( The Dark Crystal ) był w stanie oderwać rozgrzewające chwile bez ulegania kliszom sacharyny Hallmark Channel. Dzięki doskonałym występom drugoplanowym Julie Hagerty ( Airplane! ), Charlie Korsmo ( Hook ) i Kathryn Erbe ( Oz ), What About Bob zaczyna się od komedii, która przetrwała próbę czasu i ląduje jako być może najbardziej zaskakujący film na naszej liście.
20 Rushmore (1998)
Bill Murray ponownie trafia na naszą listę drugim filmem Wesa Andersona ( The Grand Budapest Hotel ) Rushmore . Ta dziwaczna komedia okazała się żyznym gruntem do zdefiniowania współczesnego kina niezależnego i doprowadzenia go do czołówki branży filmowej, zdobywając nagrody Independent Spirit Awards dla najlepszego reżysera (Anderson) i najlepszego aktora drugoplanowego (Murray), a także nominację do Złotego Globu dla Murraya w ta sama kategoria.
Rushmore łączy dziwnego nastolatka Jasona Schwartzmana Maxa Fischera z przemysłowcem Murraya, Hermanem Blume'em, w niezwykłej przyjaźni - i rywalizuje o miłość nauczyciela Rosemary Cross (Olivia Williams). Film został napisany wspólnie przez Owena Wilsona ( Zoolander ) i zawiera wiele kluczowych tematów często spotykanych w filmach Wesa Andersona: ojcowską miłość między starszym mężczyzną a młodszym protegowanym (i trudności związane z tymi relacjami), osoby z zewnątrz w społeczeństwie w pozycjach adoracji i tęsknoty za czasem, który nigdy nie istniał.
19 Zwykli podejrzani (1995)
Reżyser Bryan Singer ( X-Men: Apokalipsa ) sprawił, że Kevin Spacey ( House of Cards ) popadł w supergwiazdę, gdy wrzucił aktora postaci i gracza w dramat kryminalny, w którym nic nie jest takie, jak się wydaje. Ten whodunit, opowiadany w serii retrospekcji opowiedzianych przez Rogera „Verbal” Kinta Spacey, opowiada historię legendarnej postaci kryminalnej Keyser Soze i pozostawił widownię kłócącą się przez chłodnicę wody przez wiele miesięcy o wskazówkach na temat jej dramatycznego zwrotu, który fachowo ukrył się w film.
Zwykli podejrzani byli chyba najlepszą niespodzianką kończącą się w ciągu dekady z upodobaniem do nich. Podobnie jak Fight Club , The Crying Game lub The Sixth Sense , publiczność z trudem łapała oddech, gdy wydarzyło się wielkie odkrycie, a wszystkie wskazówki, które powinny były to pokazać, zostały ujawnione w potwornym montażu. Występ Kevina Spaceya przyniósł mu Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego, a nazwa Keyser Soze wciąż istnieje jako skrót od tajemniczego przestępczego mistrza o tajnej tożsamości.
18 Forrest Gump (1994)
Reżyser Robert Zemeckis doskonale dopasował czas do swojej adaptacji powieści Winstona Grooma Forrest Gump z 1986 roku. W 1994 r. Świat zmieniał się szybciej niż kiedykolwiek wcześniej. Upadła żelazna kurtyna, a Rosja, nasza nemezis od pół wieku, nagle stała się naszym sprzymierzeńcem. Staliśmy sami jako supermocarstwo świata, z nieznanymi możliwościami wielkości i mrocznymi szeptami niebezpieczeństw, które czają się w wiadomościach. Domowy internet stawał się coraz bardziej dostępny, a wraz z ukończeniem w tym roku tunelu kanałów między Anglią i Francją oraz Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi w Lillehammer świat wydawał się bardziej połączony niż kiedykolwiek. Ale wojna jugosłowiańska doprowadziła do otwartych walk między chrześcijanami i muzułmanami i chociaż nie doprowadziła ona do wojny totalnej, Irak zmasował wojska na granicy z Kuwejtem, a Stany Zjednoczone rozmieściły wojska w Kuwejcie. To był ekscytujący i nieco przerażający czas na życie.
Wejdź do powolnego, naiwnego Forresta Gumpa. Ten łagodny przygłup stanowił kamień węgielny dla prostszych czasów, a jego powtarzalny i przypadkowy wpływ na niecodzienne wydarzenia zapewnił dowcipne i bezpieczne wyjaśnienie trudności, jakie napotkał świat między burzliwymi latami sześćdziesiątymi a epidemią AIDS w latach osiemdziesiątych. Występ Toma Hanksa jako uroczego niemowlęcia w lesie poruszającego się po wojnie, polityce, miłości i tragedii dostarczył tylko nostalgicznego powietrza, którego świat potrzebował do oddychania, i wyniósł go do bona fide statusu na liście A, gdy zdobył drugą nagrodę z rzędu Aktor Oscar wygrał.
17 Boogie Nights (1997)
Następny na naszej liście jest pełna antyteza Forresta Gumpa . Paul Thomas Anderson ( Magnolia ) zaskoczył nasz kolektywny umysł swoim dramatycznym zespołem po życiu wschodzącej gwiazdy porno i upadku imperium porno. Dzięki znakomitym występom Marka Wahlberga ( Wahlburgers ), Heather Graham ( From Hell ), Don Cheadle ( The Avengers: Age of Ultron ), Julianne Moore ( The Big Lebowski ), John C. Reilly ( Step Brothers ), William H. Macy ( Fargo ), Philip Seymour Hoffman ( The Hunger Games: Mockingjay ) i Burt Reynolds ( Striptease ), ten ponury film uśmierzył nostalgię za wcześniejszą epokę i wydobył z piasku i bólu bulgotanie pod powierzchnią epoki disco.
W tym czasie film zyskał rozgłos, ponieważ bardzo duży protetyczny Mark Wahlberg musiał się ubrać, aby uzasadnić swoją … kondycję … za swoją pracę w branży porno. Pozostaje jednak niezaprzeczalny sukces, jaki Anderson odniósł z najlepszych aktorów. Być może żaden aktor w tym filmie nie zastąpił ich występu w Boogie Nights - chyba że w Magnolii , Mistrzu lub Tam będzie krew , wszystko również napisane i wyreżyserowane przez Andersona.
16 Terminator 2: Dzień sądu (1991)
Kolejny „niespodziewany” wpis na naszej liście, Terminator 2 : Dzień Sądu, trafia tu zarówno ze względu na swoją sprawność technologiczną, jak i pracę aktorską, reżyserską lub pisarską. W kontynuacji The Terminator z 1984 r. James Cameron przypomina swoją dzisiejszą próbę zapobiegania dystopii kontrolowanej przez robota. Arnold Schwarzenegger powtarza swoją karierę jako cyborg Terminator, odesłany z przyszłości. W pierwszym filmie jego rolą było zabicie młodego Johna Connora, zapobiegając w ten sposób przyszłemu oporowi robotów Skynet na ludzi.
W tej drugiej części Robert Patrick ( The X-Files ) gra T-1000, Terminator nowej generacji wysłany przez Skynet w celu ukończenia misji, której stary Terminator nie udało się zrealizować w pierwszym filmie. Oryginalny Terminator został dodatkowo wybrany przez ten opór i został odesłany, aby chronić młodego Johna Connora. Podczas gdy nowy T-1000 może dowolnie zmieniać swój wygląd - a efekty specjalne użyte do przekształcenia postaci były znacznie wyprzedzające swój czas w 1991 roku - oryginalny Cyborg okazuje się nie tak łatwo zniszczyć. Ten film jest szczególnie znany z debiutu kilku niesławnych haseł filmowych, w tym „Hasta la vista, baby!”
15 Matryca (1999)
Nasi wyborcy podtrzymywali miłość do science-fiction w czternastym wpisie na naszej liście, ponurym dystopijnym klasyku Wachowskiego The Matrix . W 1999 r. Domowy internet w pełni wylądował i wydawało się, że praktycznie wszyscy są witani przynajmniej raz dziennie radosnym głosem z informacją „Masz pocztę” z ekranu głównego AOL. Boom internetowy był w pełnym rozkwicie, a nowość posiadania całego świata na wyciągnięcie ręki pobudziła wiele kreatywności i niemałe samopoczucie.
Matryca podłączyła się bezpośrednio do tego złego samopoczucia, budząc nasze najgorsze obawy, że wszystko wokół nas jest iluzją. Podobnie jak Star Trek: seria Borg lub Skynet of the Terminator nowej generacji , The Matrix bada świat, w którym technologia zyskała czujność i zniewoliła ludzkość, tym razem jako źródło energii. Jednak zamiast wojny z ludźmi nasi cyberprzestępcy łatwiej nam oszukać nas, aby doświadczyć masowej iluzji - żyć życiem praktycznie niemożliwym do odróżnienia od rzeczywistości. Keanu Reeves działa najlepiej, a Hugo Weaving uosabia zagrożenie jako żywy program antywirusowy. Dzięki efektom specjalnym, które wyrównały cały przemysł filmowy, Matrix żyje jako część zbiorowej świadomości.
14 Good Will Hunting (1997)
Nasza lista ostro skręca w lewo od science fiction i kieruje się w stronę południowego Bostonu, aby zobaczyć nasz następny wpis, Good Will Hunting z 1997 roku. Napisany przez nieznanego wówczas duet Matta Damona ( Jason Bourne ) i Bena Afflecka ( Batman V Superman: Świt sprawiedliwości ), w którym wciela się nowe życie, w starą historię osoby z klasy robotniczej, która odkrywa ukryty geniusz i ucieka pułapki przygnębionego życia z pomocą wymagającego profesora (Stellan Skarsgaard) i niekonwencjonalnego terapeuty (Robin Williams).
Choć historia jest trochę banalna, hipnotyzujące występy Robina Williamsa jako ojca terapeuty i Minnie Driver jako południowej dziewczyny Matta Damona nadają temu filmowi autentyczności. Williams zdobył Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego, a Affleck i Damon udostępnili kolejną nagrodę za najlepszy scenariusz oryginalny, a film mocno umocnił nieżyjącego Williamsa jako silnego aktora, a nie tylko maniakalnego klauna, z którego się znany.
13 Król lew (1994)
W tym klasycznym filmie Disneya zły brat króla popełnia królobójstwo, odkłada winę i obejmuje tron. Tymczasem prawowity spadkobierca, będąc z dala od królestwa, wraca, by naprawić wszystko. Wybaczono by ci, że myślimy, że mówimy o Hamcie Walta Disneya , ale w rzeczywistości bard dostarczył obszernego materiału źródłowego dla Króla Lwa .
Ten film, który zdobył Oscary za najlepszy oryginalny wynik Hansa Zimmera i najlepszy oryginalny utwór Eltona Johna „Can You Feel The Love Tonight”, uchwycił niezapomniane występy Nathana Lane'a ( klatka dla ptaków ), Jeremy'ego Ironsa ( Batman przeciwko Supermanowi ) i Matthew Broderick ( Dzień wolny Ferrisa Buellera ). Autentyczny obraz straty i zdrady, łagodzony chwytliwymi melodiami, głośnymi momentami śmiechu i znacznie szczęśliwszym zakończeniem niż duński książę Szekspira, uczynił Króla Lwa jednym z naszych najbardziej lubianych filmów.
12 The Shawshank Redemption (1994)
W kolejnym wpisie z 1994 roku The Shawshank Redemption jest emocjonalną adaptacją nowel Stephen King Rity Hayworth i Shawshank Redemption . Film, inspirowany występami Morgana Freemana i Tima Robbinsa, nawiązuje do relacji dwóch skazanych, która rozwija się przez dziesięciolecia w więzieniu w Maine.
Film, choć nigdy nie był potęgą finansową, był chwalony przez krytyków. Otrzymał siedem nominacji do Oscara, w tym za najlepszy film i najlepszy scenariusz adaptowany, a także dwie nominacje do inauguracyjnych nagród Screen Actor's Guild. Temat, jakim jest znalezienie godności i wartości pomimo życia w nie dającej się obronić sytuacji, rozbrzmiewał publicznością przez dziesięciolecia od czasu premiery i jest często cytowany jako jeden z najlepszych filmów wszechczasów.
11 American Beauty (1999)
W tym chyba najbardziej trafnym filmie z naszej listy, nagradzany Best Beauty American Beauty to głęboko niepokojący, ale równie piękny film. To piękno jest wizualnie zdefiniowane przez uderzające ujęcia, które pieprzą film: zielone liście otaczające podmiejską ulicę, plastikowa torba tańcząca na wietrze, płatki róż pokrywające ciało nagiej nastolatki (Mena Suvari) na czerwonych prześcieradłach. Pod tym pięknem jest jednak zamieszanie; żywiołowe życie określone przez upadającą miłość i zmieniające się czasy. Reżyser Sam Mendes ( Spectre ) zdobył wyróżnienia dla najlepszego reżysera za jego wysiłki.
Kevin Spacey ( House of Cards ) i Annette Bening ( Postcards From the Edge ) zdobyli nagrody Akademii dla najlepszego aktora za swoje występy i przewodzili grupie wspaniałych aktorów jako zakochana para w średnim wieku. Jednak to Chris Cooper ( Adaptation .) Kradnie serial naszym zdaniem. Jego występ jako głęboko konserwatywny, obelżywy ojciec wojskowy, który nie jest w stanie dostosować się do swoich podejrzeń dotyczących homoseksualnego syna i własnego zamkniętego homoseksualizmu, wciąż trwa prawie dwadzieścia lat po premierze filmu.
10 9. Unforgiven (1992)
W 1992 roku Clint Eastwood ( Dirty Harry ) i Morgan Freeman ( London Has Fallen ) uratowali gatunek zachodni od niełaski, w której żył przez prawie dwie dekady. Unforgiven unika dobrych stereotypów przeszłości dobrych kowbojów i złych Indian i wkracza w bardziej realistyczny świat sprawiedliwości na granicy i zaciera granice między dobrem a złem.
Eastwood gra emerytowanego i zreformowanego rewolwerowca, który wyrzekł się życia w grzechu i przemocy, kiedy poślubił swoją zmarłą żonę. Nie jest farmerem, a kiedy młody pistolet przychodzi z prośbą o pomoc w zbieraniu nagrody od prostytutek okaleczonych przez kowbojów i pozbawionych sprawiedliwości przez transcendentnego Gene'a Hackmana przedstawiającego miejscowego szeryfa, postanawia podjąć ostatnią pracę. Szczególnie dopracowany spektakl przyniósł cztery Oscary, w tym dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera (Eastwood) i najlepszego aktora drugoplanowego (Hackman) przy ośmiu nominacjach.
9 Toy Story (1995)
Niezwykle rzadko film jest tak wyjątkowy, że całkowicie zmienia sposób, w jaki powstają filmy na kolejne dziesięciolecia. Toy Story z 1995 roku jest takim filmem. Pierwszy w pełni animowany komputerowo film fabularny Toy Story przyszedł na scenę, w której widzowie oglądają dziś film animowany, wprowadzając Pixar do ogromnego sukcesu, a ostatecznie zabijając ręcznie animowane filmy, w których Disney i inne studia żyły od siedemdziesięciu lat.
Jednak zilustrowane technologicznie, fabularne filmy, takie jak Star Wars Episode I: The Phantom Menace , imponujące efekty i CGI nie wystarczą, aby zrobić świetny film. Odbiorcy żądają filmu, który ma serce, który mówi do czegoś w ich życiu i zapewnia nowy obiektyw do oglądania. Toy Story zapewnia okno do dorastania i był kochany zarówno przez rodziców, jak i przez ich dzieci.
8 Szeregowiec Ryan (1998)
Tom Hanks po raz trzeci pojawia się na naszej liście z arcydziełem Stevena Spielberga „ Szeregowiec Ryan” . Podobnie jak Toy Story na nowo zdefiniowało sposób tworzenia filmów animowanych, Szeregowiec Ryan odcisnął niezatarte piętno na filmach wojennych. Zdjęcia przyniosły publiczności bezpośrednio do walki, a podręczne aparaty zapewniły pierwszoosobowy widok niesamowitej grafiki. Film wspaniale wykorzystał także technologię dźwięku przestrzennego, a eksplozje i strzały miały miejsce wszędzie wokół widowni.
Podczas gdy Szeregowiec Ryan w jakiś sposób stracił Nagrodę Akademii za najlepszy film dla pedantycznego rom-komedii Zakochany Szekspir , nie spotkał się z uznaniem. Od Oscara dla najlepszego reżysera za Spielberga do Złotych Globów za najlepszy film i dla najlepszego reżysera, po mnóstwo zwycięstw i nominacji w dziedzinie zdjęć, w roli Toma Hanksa i muzyki (muzyka Johna Williamsa to chyba jego najlepsze dzieło), Saving Private Ryan ma zasłużył sobie nie tylko w największych filmach wojennych, ale także w największych filmach lat 90.
7 6. Fight Club (1999)
Fight Club to dla wielu film, w którym Brad Pitt i Edward Norton byli poważnymi aktorami. Reżyser David Fincher tak pomysłowo układał postacie i dramat, że tylko nieliczni, którzy nie czytali powieści Chucka Palahniuka, na której oparty był film, wiedzieli, że narrator Nortona był bezimienny do końca filmu.
Mroczna i chaotyczna wizja Finchera wzbudziła krytykę, a film otrzymał bardzo mieszane recenzje po premierze. Roger Ebert twierdził, że „był kochany przez wielu, ale nie przeze mnie”. Chwalił jednak także niezaprzeczalne umiejętności, z którymi powstał ten film. Wielu krytyków zaatakowało filozofię fabuły, porównując ją do „Mechanicznej pomarańczy” i martwiąc się o zachowanie naśladowcy. Jednak siedemnaście lat później wizja Finchera szaleństwa czającego się w pracującym dronie okazała się genialna i wpływowa, dodając swój ciemny kolor i wpływ do filmów, takich jak trylogia Mrocznego rycerza Christophera Nolana.
6 Reservoir Dogs (1992)
Debiutancki film fabularny Quentina Tarantino był przed czasem. Trudno argumentować, że jakikolwiek reżyser miał większy wpływ kulturowy lub przemysł filmowy w latach 90. niż Tarantino. Oprócz ośmiu filmów fabularnych, przez lata rozważał pracę nad dużymi franczyzami, w tym z Jamesem Bondem, a nawet chciał wyreżyserować film Luke'a Cage'a. Choć może to już nie być w kartach, kto nie chciałby zobaczyć odcinka nadchodzącej serii Luke Cage Netflix - a nawet całego sezonu - napisanego i wyreżyserowanego przez Tarantino?
Chociaż Reservoir Dogs był wyraźnie wczesnym Tarantino, już ustalał swoje podpisy. Od obsady zespołu ze Steveem Buscemim, Michaelem Madsenem, Harveyem Keitlem i Timem Rothem po jego błyskotliwy dialog i ścieżkę dźwiękową w stylu retro - film jest w stylu vintage Tarantino. Być może jednak nic nie definiuje projektu Quentin Tarantino jak przemoc, a Reservoir Dogs nie zawodzi. Jednak chociaż film zachowuje atmosferę intensywnej przemocy, bardzo niewiele dzieje się na ekranie. Od oficera Marvina Nasha nieuchwytnego do ostatecznego wyniku filmu, publiczność zostaje w stanie poskładać razem to, co się stało, zamiast oglądać to w czasie rzeczywistym.
5 Jurassic Park (1993)
Wraz z eksplozją technologii komputerowej w latach 90. XX wieku, podobnie stało się z innymi naukami. Dzięki bardzo niedawnej zdolności do identyfikacji i replikacji DNA na poziomie indywidualnym nasza zbiorowa wyobraźnia przepełniła się możliwościami. Od klonowania ludzi po złe bliźniaki i mroczne organizacje prowadzące tajne rządowe bazy danych, technologia DNA była nauką paranoika na początku lat dziewięćdziesiątych.
Steven Spielberg, pracujący na podstawie powieści i scenariusza zmarłego Michaela Crichtona, był właśnie człowiekiem, który mógł wykorzystać ten nowo odkryty entuzjazm i strach. Wraz z postępem w grafice komputerowej nie było już potrzeby animacji poklatkowej i ręcznie rysowanej, która ograniczała wcześniejsze filmy o dinozaurach. Park Jurajski był ekscytującym doświadczeniem w teatrze, a dinozaury wyglądały tak realnie, że publiczność zastanawiała się, czy Spielberg je sklonował. Podczas gdy CGI wygląda nieco przestarzale według dzisiejszego standardu, cud i przygoda oraz doświadczenie związane z oglądaniem tego filmu nadal są prawdziwe.
4 3. Pulp Fiction (1994)
Być może nie ma lepszego filmu kojarzonego z filmami z lat 90. niż Pulp Fiction . Obsada zespołu jest genialna, film uratował karierę Johna Travolty, zagrał gwiazdę Samuela L. Jacksona i pokazał bardzo ciemną piwnicę sklepu z lombardami.
W przeciwieństwie do Reservoir Dogs , Pulp Fiction nie powstrzymywała się od pokazania na ekranie intensywnej przemocy, która zachwyciła publiczność i wywołała kołatanie krytyków społecznych. Tarantino nie stronił od rozwiązywania problemów rasowych, w tym używania prawie nigdy nie wypowiedzianego „n-słowa”. Przedstawiał on w sposób wyraźny zażywanie narkotyków, a Uma Thurman wymagała zastrzyku w serce od spanikowanego Erica Stoltza. I żaden film, odkąd Wyzwolenie nie przedstawiało gwałtu w ten sposób. Zawsze kontrowersyjny, Tarantino był zarówno krytykowany, jak i chwalony. Jego filmy były jednak wiecznymi ulubieńcami, a obecnie jest uważany za jednego z najlepszych twórców filmowych wszechczasów.
3 Fargo (1996)
Joel i Ethan Coen nakręcili razem cztery filmy w latach 90. i prawdę mówiąc, każdy z tych filmów mógł znajdować się na liście. Od błyskotliwego zwrotu Johna Turturro w Barton Fink , do wysublimowanego slacka Jeffa Bridgesa jako Koleś w wielkim Lebowskim , bracia Coen wspólnie stworzyli fantastyczne filmy w ciągu dekady. Ale żadna z nich nie przewyższa komedii, dramatu i autentyczności z Fargo z 1996 roku.
William H. Macy przedstawia swoją karierę jako błyskotliwy sprzedawca samochodów, oszukując swojego dealera w oszustwie pożyczkowym. Kiedy przyrząd się kończy, a Jerry Lundegaard z Macy bardzo potrzebuje pieniędzy, wynajmuje przestępców, którzy porywają i okupują żonę w nadziei na przekonanie bogatego teścia do zapłaty. Gdy przestępcy przyjeżdżają do miasta, aby podjąć pracę, żołnierz ciągnie ich, a on i para świadków zostają zamordowani. Frances McDormand, w zwycięskiej kolejce jako szef lokalnej policji Marge Gunderson, prowadzi dochodzenie w sprawie zbrodni i zostaje doprowadzona do salonu handlowego Lundegaard, gdzie pod presją Lundegaard zaczyna odczuwać, że jego sytuacja się wymyka.
Z kolei przezabawne, rozdzierające serce i przerażające Fargo bawi się obawami outsidera w małym miasteczku w Ameryce - i budzi lęki zrębków, które pozostają dzisiaj.
2 Goodfellas (1990)
Największy film dekady był również jednym z jego pierwszych. Mafijne dzieło Martina Scorsese'a Goodfellas , oparte na powieści kryminalnej Wiseguy autorstwa Nicholasa Pileggiego z 1986 roku, opisuje rozwój i upadek Henry'ego Hill'a (Ray Liotta) w rodzinie przestępców zorganizowanych przez ponad trzy dekady.
Film jest kwintesencją Scorsese, wyciągając wszystko, co niezbędne z jego niezwykle utalentowanej obsady, i rzuca go na ekran w brutalny, nieubłagany sposób. Film, w którym Henry Hill morduje swoją drogę po drabinie mafii, jest szczególnie efektowny, gdy na ekranie pojawia się Joe Pesci (który wygrał Oscara za najlepszą rolę drugoplanową), ale Robert De Niro ( The Godfather Part II) Liotta, Paul Sorvino ( Nixon ) i Lorraine Bracco ( The Sopranos ) znikają w swoich rolach i wypełniają ekran realizmem, który może być niezrównany w filmach mafijnych. Roger Ebert napisał, że „nigdy nie powstał lepszy film o przestępczości zorganizowanej, a my się zgadzamy - przynajmniej nie w latach 90.!
