W końcu jest już dziewiąty film Quentina Tarantino, Pewnego razu w Hollywood. Jego kariera to seria listów miłosnych do kina, oparta na oszałamiającej wiedzy o każdym gatunku. I chociaż jego filmy są często rewelacyjne, kontrowersyjne ze względu na ich szorstki język i pobłażliwą przemoc, ma on wierną publiczność. Jego filmy są surową rozrywką i choć jego prace są pełne hołdu, dowcipny dialog naprawdę się wyróżnia. Tchnie życie w postaci zupełnie nieoczekiwane. Jego przestępcy rozmawiają o popkulturze i żartują na temat przypadkowych stycznych. Co najważniejsze, humor rozbrzmiewa głosem jak żaden inny. Oto dziesięć najśmieszniejszych cytatów z całej filmografii Tarantino.
10 Death Proof - „Oni lubią to lepiej niż nic”
Death Proof jest całkowicie uzależniony od żartobliwego dialogu między dwiema różnymi grupami kobiet, z których każda jest celem zabójcy. Większość filmu jest spędzana w drodze, bez bardzo fabuły. Jest to film, który dowodzi, że tylko Tarantino potrafi napisać swój styl pisania.
Jedna uroczo sprytna rozmowa po drugiej pomaga prowadzić ten film aż do oszałamiającego finału. Wielu z nich otwarcie dyskutuje o seksie i związkach, a ten cytat jest najlepszy z całej gamy. Przyjaciele Arlene proszą ją, by dokładnie opisała, jak daleko posunęło się wczoraj wieczorem. Jej zabawna odpowiedź kończy się wyjaśnieniem „rzeczy”.
9 Prawdziwy romans - „Sycylijczycy zostali zrodzeni z …”
Uzasadnione jest, że wiele osób kwestionuje konsekwentne używanie słowa N przez Tarantino. Ale wciąż jest to prawdopodobnie jeden z najlepszych momentów w całej karierze Dennisa Hoppera. Przywiązany do krzesła gotów jest umrzeć, przesłuchany na temat miejsca pobytu jego złodzieja syna. Hopper zdecydowanie postanawia wejść pod skórę Christophera Walkena. Obserwowanie reakcji gangsterów, gdy Hopper opowiada o swoich przodkach, jest absolutnym złotem. To chyba najbardziej pamiętna scena True Romance. Z całym szacunkiem dla utalentowanego Tony'ego Scotta, Quentin prawdopodobnie mógł wnieść więcej werwy do scen akcji. Ale dialog wciąż działa na wszystkich cylindrach.
8 Pulp Fiction - „A Royale With Cheese”
Pulp Fiction jest jednym z najpopularniejszych filmów wszechczasów. Niemal każdy fragment dialogu budzi kreatywność. Cała obsada jest bezbłędna, co wnosi do filmu tyle osobowości. I osobowość przechodzi długą drogę. Tak więc prawie niemożliwe jest wybranie z filmu choćby jednego dziwnego momentu, biorąc pod uwagę kawałki metalu i pięciodolarowe koktajle mleczne.
Ale cała rozmowa o Europie jest szczególnie zabawna w kontekście. Oto dwóch zabójców, którzy zmierzają do załatwiania spraw, i ostatecznie rozmawiają o McDonaldzie. W związku z tym kwestia Burger King naprawdę uszczelnia ofertę dla tego wyboru.
7 Kill Bill, t. 2 - „… Nie ma nikogo, kto mógłby się odbić”
Michael Madsen ma dużo pracy, ale wszyscy chcielibyśmy, żeby był w większej liczbie filmów studyjnych. Wszystkie jego role w Tarantino udowadniają, że naprawdę jest w stanie dostarczyć. Gra świetnego everymana, aw Kill Bill, Vol. 2 bez wysiłku wywołuje śmiech. Tarantino pozwala na zaskakującą sympatię dla tak nieoczekiwanej postaci.
Jego praca jest wystarczająco okropna, ale rozmowa z szefem jest fantastyczna. Zaciszny, w szczerym polu, Madsen nie broni się. Jego szefowi nie udało się wskazać, że Madsenowi płaci się za nic nie robienie. To sprytny zwrot logiki i ta wydajność jest świetna. Poza tym jest kwestia Madsena, który musi posprzątać przepełnioną toaletę.
6 Jackie Brown - „Ain't Ridin 'In No God **** Trunk!”
Nie można zaprzeczyć, że głos Chrisa Tuckera jest inny niż nikogo innego. Zaledwie dwa lata po piątku Tucker po raz kolejny udowadnia swój niesamowity talent komediowy. Jego epizod w Jackie Brown trwa tylko kilka minut, ale jest to jedna z najbardziej zabawnych scen w filmie. Samuel L. Jackson powoli przekonuje go do wyjścia z domu i wsiadania do bagażnika samochodu. Niechęć Tuckera do tego pomysłu jest długa, ale nie przesadza z zadowoleniem. Następnie, zamiast jakiejkolwiek linii uderzeniowej, wynik jest … niefortunny. Ten kontrast jest ważnym elementem, dzięki któremu Jackie Brown jest tak wyjątkowa od filmografii Tarantino.
5 Kill Bill, t. 1 - „Zdobądź sake!”
To prawdopodobnie najkrwawszy film Tarantino, po samej konfrontacji z gangiem Lucy Liu. Cały film to przejażdżka kolejką górską, pełna stylu non-stop. Ma nawet całą sekwencję anime. Ale jakoś nadal wiąże się z tym wiele komedii. Większość z nich jest raczej ciemna. Jednak wszystko z Hattori Hanzo jest wspaniałe.
Aktor, który również gra Sonny Chibę, jest weteranem gatunku. Ale przekomarzanie się z jego pracownikiem to przezabawny i celowy oddech wśród szalonego chaosu. Po tym, jak Panna Młoda prosi o względy, kłótnia na temat jej serwowania wywołuje śmiech Tarantino. Występy są po prostu znakomite.
4 Inglourious Basterds - „… Pozwól mi naprawdę usłyszeć muzykę!”
Christoph Waltz był absolutnym objawieniem, nawet jeśli konsekwentnie się gra. Biorąc pod uwagę ich talent, jest wielu aktorów. Landa, tak zwany Żyd Łowca, ma wiele uderzających monologów. I jest więcej niż kilka denerwujących momentów, w których naziści nakłaniają ludzi do odpowiedzi w Inglorious Basterds. Ale nikt nie robi tego tak dobrze, jak Waltz. Wyciąga komedię ze swoich przerażających przesłuchań. W tym wyborze poprosił Brada Pitta i jego ludzi o wymówienie ich nazwisk. I nie mają najlepszych włoskich akcentów. Jest to zarówno zabawne, jak i denerwujące.
3 Django Unchained - „Nie! Nikt nie przyniósł dodatkowej torby! ”
Django Unchained powstało przed założeniem KKK, ale to nie powstrzymało Tarantino przed wyśmiewaniem się. Grupa nienawistnych białych mężczyzn gromadzi się jako swego rodzaju prekursor KKK. Wciąż więc starają się zrozumieć sytuację. Kpiny z negatywnych sił na świecie pomagają usunąć z nas ich władzę. To świetna zabawa, że Tarantino sprawia, że Jonah Hill, Don Johnson i inni narzekają na swoje maski. Niedługo potem ich niezdolność do zobaczenia okazuje się przydatna również w tej historii. Był to kontrowersyjny film, który zmusza ludzi do rozmowy na temat jednego z najciemniejszych okresów w historii tego kraju. I w jakiś sposób Tarantino dostarczył odpowiedni rodzaj humoru, aby pomóc mu upaść.
2 Pulp Fiction - „Say” What „Again”
Jest to prawdopodobnie jeden z największych momentów w każdym filmie Quentin Tarantino. Samuel L. Jackson obnosi się ze swoim bezwstydnym podejściem do twardziela, podczas gdy niektóre dzieci kulą się ze strachu. Oprócz występów dialog jest napisany z dużym wyczuciem tempa. Organiczny sposób, w jaki eskaluje, pomaga prowadzić mroczną komedię sytuacji.
Postać Jacksona, Jules, osiąga szeroki zakres głośności w całej scenie. Ale w końcu ma już dość faceta siedzącego na kanapie, a szydercze dowcipy Julesa są bezcenne. W filmie, który ma niezapomniane chwile od początku do końca, ten wciąż się wyróżnia.
1 Reservoir Dogs - „Dlaczego jestem pan Pink?”
Steve Buscemi jest genialnym aktorem, nawet bez komedii. Ale zawsze może to zapewnić z idealną postawą. Reservoir Dogs ustanawia prawie wszystkie elementy, które Tarantino wprowadziłby w trakcie swojej kariery. Dotyczy to przestępców, którzy mówią jak zwykli ludzie. Nie spodziewałbyś się, że kłótnia o nazwy kodowe nagle zainterweniuje w wybranej scenie.
Ale kiedy to nastąpi, cała sprawa dotycząca kłopotliwych kolorów jest znakomita. W trakcie planowania rabunku nieletni kłócą się o bycie „Mr. Różowy ”lub„ Mr. Brązowy.' Co więcej, logika kryjąca się za zaprogramowanymi nazwami kodowymi jest przezabawna. Punkt zwrotny, o który wszyscy twierdzą, że jest „Mr. Czarny jest tak radośnie absurdalnym i prawdopodobnym powodem. To jest właśnie rodzaj dialogu, który świeci najjaśniej w późniejszych filmach Tarantino. To wczesny przykład jego niesamowitej komedii o pozornie trywialnych tematach.
