Filmy powstały na podstawie powieści od zarania kina i stały się szczególnie popularną drogą dla scenarzystów. Wiele książek zmieniło się na ekranie, często wiele razy (Jane Austen prawdopodobnie mogłaby skorzystać z odpoczynku), z różnym powodzeniem. Adaptacje klasyków opierają się na naszej nostalgii, aby stworzyć wbudowaną publiczność, ponieważ większość tych książek to te, z którymi dorastaliśmy lub o których słyszeliśmy przez tak wiele lat, że kiedy je przeczytamy w późniejszym życiu, nasze połączenie z nimi jest jeszcze silniejsze.
Jednak nie każda świetna książka podróżowała od strony do ekranu. Niektóre uważa się za zbyt trudne do dostosowania. Niektóre są po prostu zbyt niejasne i nie mają rozpoznawalnego imienia wśród ogółu społeczeństwa. Ale są jeszcze inne, które nigdy nie wypełniły tej luki bez żadnego łatwo zrozumiałego powodu i wydaje się zaskakujące, że tak się nigdy nie stało.
Oto 10 klasycznych książek, które tworzyłyby świetne filmy.
11 Studnia Samotności, Radclyffe Hall
Po raz pierwszy opublikowana w 1928 roku The Well of Loneliness to przełomowa powieść, która podąża za Angielką Stephen Gordon (jej rodzice spodziewali się, że będzie chłopcem, więc po prostu zachowali swoje planowane imię), która zakochuje się w kilku kobietach historia Była to jedna z najwcześniejszych powieści, która tak prosto zajmowała się homoseksualizmem i czyniła to w sposób współczujący, a nie potępiający. Autorka Radclyffe Hall ryzykowała swoją reputację publikując takie dzieło (a powieść spotkała się z zarzutami o nieprzyzwoitość), ale była bardziej motywowana potencjalnym dobrem, jaki książka mogłaby zrobić, dając widoczność innym gejom.
Chociaż powieść poprzednia działa podobnie jak „Cena soli” Patricii Highsmith (obecnie film Carol), nie podziela szczęśliwego zakończenia tej książki, co może sprawić, że poczuje się krok wstecz pod względem reprezentacji filmowej, gdzie czasami może się wydawać, że każdy gej musi skończyć tragicznie. Ale zakończenia można łatwo zmienić (nie byłby to pierwszy raz, kiedy tłumaczenie ekranowe utraciło część oryginału), i byłoby to zaszczytem dla (wówczas) przełomowej pracy.
10 Piękni i potępieni, F. Scott Fitzgerald
Druga powieść Scotta Fitzgeralda, The Beautiful and the Damned, jest często uważana za autobiograficzną, choć wiele powieści Fitzgeralda powraca do podobnych tematów i czerpie inspirację z własnego życia. Bohater, Anthony Patch, czeka na odziedziczenie imponującej fortuny dziadka, a tymczasem poślubia żywą i ekscytującą Glorię Gilbert - kolejną z serii bohaterek inspirowanych prawdziwą żoną Fitzgeralda, Zeldą Sayre. Powieść dotyczy także zejścia Anthony'ego w alkoholizm, co jest kolejnym odzwierciedleniem życia Fitzgeralda.
Powieść jest tak samo podżegająca do dekadenckiej epoki jazzu, jak The Great Gatsby, choć być może jest jeszcze bardziej satyryczna. Dzięki dwóm postaciom tak wielkim, jak Anthony i Gloria, można sobie wyobrazić błyszczące kostiumy i oszałamiający wizualnie film, który z tego wyniknie. Ich niespokojne małżeństwo uzasadnia tę historię, nadając blasku głębi, a aluzje do Fitzgeraldów przyniosą ciekawą krawędź rzeczywistości. Powieść dotyczy także celebrytów, a zwłaszcza ludzi takich jak Anthony i Gloria, którzy byli znani tylko z tego, jak byli wspaniali, co ładnie łączy je z naszą współczesną erą.
Został przystosowany do filmu niemego w roku jego premiery (1922), ale później został utracony. Nie ma znanych kopii.
9 Zagubiona dziewczyna, DH Lawrence
Zagubiona dziewczyna jest prawdopodobnie jedną z mniej znanych powieści DH Lawrence'a, która może być odpowiedzialna za to, że nigdy nie została zrobiona z filmu - mało kto o tym pamięta. Opowiada historię młodej kobiety próbującej przejąć kontrolę nad swoim życiem podczas pracy w teatrze ojca, gdzie poznaje włoskiego aktora, z którym następnie ucieka. Zajmuje się wieloma powtarzającymi się tematami Lawrence'a: kajdanami zbyt cywilizowanego społeczeństwa i potrzebą powrotu do bardziej naturalnego stylu życia, a zwłaszcza tego, jak odnosi się to do klasy i płci.
Choć fragmenty z epoki o młodych kobietach znalazły się w modzie od lat 90. (być może dlatego, że Winona Ryder nie mogła zagrać dosłownie we wszystkich), ta historia byłaby świetnym narzędziem dla nowej aktorki, aby mogła odcisnąć swój ślad. Albo mogą po prostu zmusić Carey Mulligan do zrobienia tego.
8 Metamorfoza, Franz Kafka
Metamorfoza Franza Kafki jest często uważana za jedno z najważniejszych dzieł współczesnej literatury. Krótka powieść podąża za Gregorem Samsą, który pewnego dnia budzi się i odkrywa, że przekształcił się w gigantyczne, odpychające stworzenie podobne do owada. Nie podano żadnego powodu transformacji i on nigdy się nie zmienia; zamiast tego powieść zagłębia się w dostosowanie Gregora do nowego życia i relacji z rodziną, dla której stał się ciężarem.
Przeszkodą w adaptacji takiej opowieści jest wizualna reprezentacja samego stworzenia. W kręgach literackich toczy się wiele dyskusji na temat tego, jak dokładnie wygląda Gregor po zmianie kształtu, a sam Kafka był przeciwny przedstawianiu tego stworzenia nawet na okładkach książki. Jednak dzięki postępom w CGI i animacji możliwe byłoby teraz stworzenie wiarygodnego wizerunku Gregora. Z łatwością można zobaczyć taką historię jako kolejny dziwaczny i zachwycający film Tima Burtona, zarówno kapryśny, jak i groteskowy.
7 Maggie Cassidy, Jack Kerouac
Pomimo płodnej twórczości Jacka Kerouaca i jego wpływu na literaturę amerykańską, było zaskakująco niewiele filmów opartych na jego książkach. Być może dlatego, że jego książki są właściwie tylko wspomnieniami ze zmienionymi nazwiskami, na ekranie było więcej reprezentacji samego mężczyzny niż jego pisma. Jednak kilka lat temu pojawiły się adaptacje zarówno On the Road (2012), jak i Big Sur (2013), co dowodzi, że książki Kerouaca mogą równie dobrze działać jak filmy.
Maggie Cassidy usuwa Kerouaca jako autora i postać z bardziej znanego otoczenia. Nie opowiada o Beatach, jego współczesnych lub przyjaciołach i nie śledzi jego podróży po Stanach Zjednoczonych. Zamiast tego Maggie Cassidy opowiada o postaci podobnej do Kerouaca, Jacku Duluoz, dorastającej w Massachusetts i zakochanej po raz pierwszy. Powieść dla nastolatków autorstwa Kerouaca z pewnością wydaje się przeciw typowi, co jest częścią jej odwołania; odwiedza mężczyznę przed legendą, gdy był tylko kolejnym dzieckiem próbującym znaleźć drogę na świecie.
6 Błysk księżyca, Edith Wharton
Edith Wharton jest jednym z największych autorów literatury amerykańskiej, choć jej książki bardzo wypadły z sfery popularności. Błyski Księżyca były jedną z jej nowocześniejszych powieści i znacznie lżejsze niż jej zwykłe jedzenie; być może jedna z jej powieści nie miała niewiarygodnie przygnębiającego zakończenia. Historia opowiada o dwóch przyjaciołach, Nicku i Susy, którzy pobierają się z planami życia z bogatymi znajomymi tak długo, jak to możliwe - na podstawie umowy, że jeśli przyjdzie partner korzystniejszy społecznie i fiskalnie, rozwodzą się polubownie.
Oczywiście życie małżeńskie okazuje się bardziej skomplikowane niż przewidywane, a problemy klasowe i pieniądze rozpadają się, zanim mogą przyznać, że są naprawdę zakochani. Wersja filmowa może przywoływać na myśl wielkie romantyki w kulkach z przeszłości; z pewnością nie ma w Hollywood nic więcej niż odę do wspaniałych chwil z własnej historii.
5 Wielkanocna parada, Richard Yates
Najsłynniejsza powieść Richarda Yatesa stała się również podobnym i znanym filmem: Revolutionary Road 2008. Dlatego jest oczywiste, że błyskawica może z łatwością uderzyć dwa razy w jedno z jego ulubionych dzieł, Paradę Wielkanocną. Producent Caroline Kaplan (sukces Boyhood and Boys Don't Cry) nabył prawa prawie dziesięć lat temu, ale jak dotąd żaden film się nie zmaterializował.
Wielkanocna Parada śledzi życie Emily Grimes, samotnej kobiety w epoce, w której kobiety dopiero zaczynają odnajdować swoją niezależność, i jak jej życie kontrastuje z życiem jej siostry Sarah, której młode małżeństwo szybko stało się obelżywe. Chociaż siostry mają bardzo różne życie, są równie nieszczęśliwe. To melancholijna, ale realistyczna historia, która opowiada o kobietach w punkcie zwrotnym w ich historii, kiedy uczą się, że nie muszą pasować do wąskiej skrzynki, którą im wyznaczyło społeczeństwo, ale nie są jeszcze pewni, jak się wydostać to.
4 Ada lub Ardor: A Family Chronicle, Vladimir Nabokov
Powieści Włodzimierza Nabokowa od lat uważane są za niezwykle trudne do dostosowania; tak bardzo, że slogan pierwszej filmowej wersji Lolity w 1962 r. brzmiał: „Jak oni stworzyli film z Lolitą?”. Jednak mimo fanfary istniały dwa względnie udane filmy oparte na powieści, więc można to zrobić. Ada lub Ardor jest podobnie złożona i zajmuje się wieloma niewygodnymi motywami, ale to nie znaczy, że nie mogłaby również skończyć na dużym ekranie.
Powieść opowiada historię mężczyzny o imieniu Van Veen, który ma romans z siostrą Adą, który trwa przez całe ich życie. Na pierwszym spotkaniu myśleli, że są kuzynami (co powinno być jakoś lepsze) i rozpoczynają romans, a później dowiadują się, że są ze sobą znacznie bliżsi. Istnieje również element science fiction, którego historia rozgrywa się na alternatywnej wersji Ziemi o nazwie „Antiterra”. Jeśli nie film, z pewnością można go postrzegać jako odradzającą się przez dziesięciolecia, docenioną przez krytyków miniseriale na kablu premium.
3 Zawsze mieszkaliśmy w zamku, Shirley Jackson
Ostatnia powieść Shirley Jackson „ Zawsze mieszkaliśmy w zamku” jest tak samo krętą psychologiczną podróżą, jak każda poprzednia książka. Opowiada historię rodziny Blackwood z punktu widzenia osiemnastoletniego Merricata. Mieszka ze swoją siostrą i wujem w dużym domu, odizolowanym od reszty miasta. Staje się jasne, że dzieje się więcej niż na pierwszy rzut oka; sześć lat wcześniej cała rodzina Blackwood została otruta i zmarła, pozostawiając tylko trzech ocalałych. Wszyscy w mieście uważają, że siostra Merricata jest mordercą, ale, jak zwykle w obsadzie Jacksona, nie wszystko jest takie, jak się wydaje.
Tajemnica morderstw popycha tę historię dalej, ale powieść znana jest również z intensywnie mrożącej atmosfery, a także z wątku czarnej komedii. Chodzenie po filmie byłoby dobrą linią, ale gdyby zostało osiągnięte, byłoby strasznie satysfakcjonujące; wystarczy spojrzeć na coś takiego jak „Gone Girl” Davida Finchera.
2 Łapacz w zbożu, JD Salinger
Ulubiony wśród wściekłych nastolatków przez ostatnie sześćdziesiąt lat, The Catcher in the Rye zaskakująco nigdy nie dotarł ze strony na ekran. Słynna z silnego wykorzystania punktu widzenia z perspektywy pierwszej osoby, wyrazistego języka i slangu oraz bohatera Holdena Caulfielda powieść była jedną z pierwszych, które naprawdę zagłębiły się w bałagan i nędzę nastoletniego doświadczenia. Holden musi poradzić sobie ze śmiercią swojego brata, wydaleniem ze szkoły, zamieszaniem związanym z seksem i seksualnością oraz chorobą psychiczną. To prawdziwe dojrzewanie, brodawki i wszystko inne.
JD Salinger był znany ze swoich samotnych tendencji, a także opierał się licznym próbom przekształcenia powieści w film, obawiając się, że nie uda się to zrobić dobrze. Nawet w powieści Holden dyskredytuje filmy, nazywając je „fałszywymi”. Fałsz to temat, do którego książka powraca wielokrotnie (nastolatki mają obsesję na punkcie autentyczności), więc film może być sprzeczny z duchem powieści. Mimo to jest to książka, która wiele znaczyła dla wielu ludzi i ekscytujące byłoby zobaczyć, jak w końcu skacze.
1 Bonus: Słoik z dzwonkami, Sylvia Plath
Dzwonek to jedyna powieść poety Sylwii Plath. Jest często uważany za żeński odpowiednik The Catcher in the Rye ze względu na ich wspólne podobieństwa: narrator z perspektywy pierwszej osoby, historia o dojrzewaniu osadzona w Nowym Jorku oraz badanie chorób psychicznych i poczucia wyobcowania. Są to jednak zwykłe porównania powierzchni; Dzban Bell wyróżnia się zarówno silnymi powiązaniami z życiem Platha, jak i jego odrębnym stylem.
W powieści młoda studentka Esther Greenwood uczestniczy w stażu w magazynie latem na Manhattanie. Jednak lato okazuje się mniej ekscytujące i przytłaczające, niż Esther się spodziewa, i nieszczęśliwie kończy swoją podróż. W miarę kontynuowania książki pogrąża się ona w depresji i ostatecznie zostaje hospitalizowana po próbie samobójczej. Przez lata podejmowano liczne próby uzyskania adaptacji filmowej od podstaw. Jeden odniósł sukces w 1979 r., Ale uznano go za nieprawdziwy w stosunku do materiału źródłowego i na pewno nie został w pamięci nikogo. Powieść jest zdecydowanie wynikiem kolejnej adaptacji, która w rzeczywistości oddaje jej sprawiedliwość.
-
Jakieś klasyczne powieści, które przeoczyliśmy? Daj nam znać w komentarzach!
